La tesis de la doctora en Física redondelana Carmen M. Lago, premiada en EE UU entre cuatro millones de artículos

La idea de analizar la calidad visual de los pacientes sometidos a una cirugía refractiva surgió durante la pandemia. Fue en el confinamiento cuando la doctora en Física e ingeniera óptica Carmen M. Lago inició un trabajo de investigación para comprobar cómo una lente nueva podría adaptarse a pacientes intervenidos de cataratas, cuál sería la mejor opción para ellos, cómo quedaría su visión y qué posibilidades existían para encontrar la lente adecuada, todo ello a través de una simulación de córneas con distintas refracciones, delante de la retina en el caso de la miopía, y detrás, lo que provoca en los pacientes hipermetropía.

Parte de su tesis, basada en el desarrollo de aplicaciones para un simulador de visión simultánea, tuvo tan buenos resultados que se lograron dar a conocer en una publicación científica y la Asociación Americana de Catarata y Cirugía Refractiva acaba de seleccionar la investigación desarrollada en el VioBio Lab del CSIC (Madrid) sobre el rendimiento de una lente intraocular EDOF en ojos tras cirugía refractiva Lasik, en la que la redondelana Carmen M. Lago es la autora principal, como la de mayor impacto e interés entre cuatro millones de estudios publicados, otorgándole el reconocimiento Mamalis Award al mejor artículo científico de laboratorio.

Este galardón é unha maneira de visibilizar e avaliar o impacto do meu traballo

Tras haber conocido la noticia del premio, que fue entregado en Boston, la doctora en Física destaca que “este galardón é unha maneira de visibilizar e avaliar o impacto do meu traballo dun xeito obxectivo, que permite analizar se á xente lle gusta ou lle interesa”, además de añadir que también supone un importante reconocimiento al trabajo de las mujeres en materia de investigación científica.

En cuanto al estudio de su autoría publicado en el prestigioso Journal of Cataract & Refractive Surgery, Carmen M. Lago explica que, “baseado en datos reais, fixemos a simulación das córneas de ollos con distintas refraccións, miopía e hipermetropía, e despois implantamos unha nova lente de extensión de foco. O que avaliamos foi sobre todo como era a calidade visual a distintas distancias, como van ver as persoas nos diferentes casos, e tamén os halos, xa que é moi típico nestes pacientes que vexan ariños de luz pola noite, nós avaliamos a cantidade de halos que tiñan con esas lentes”. La ingeniera óptica recientemente galardonada indica que lo más significativo de su investigación eran, especialmente, dos cuestiones: “En primeiro lugar, que cando unha lente nova sae o mercado, nas intervencións de cataratas hai moi pouca información sobre como van quedar os pacientes, porque non queda igual en todos. E outro aspecto importante é que os pacientes de cirurxía refractiva, como as súas córneas están fóra da norma, teñen moitos problemas para atopar unha lente que sexa axeitada e coa que vaian mirar ben. O que fixemos co noso estudo foi unha predición de como van quedar os pacientes e isto é dunha axuda bastante importante para os oftalmólogos á hora de escoller a lente para os pacientes”.

Os resultados do artigo serven como predición tanto para os profesionais do ámbito técnico e tecnolóxico como na parte clínica

En este sentido, a modo de conclusiones de la investigación efectuada, Carmen M. Lago apunta que “os resultados do artigo que publicamos serven como predición tanto para os profesionais do ámbito técnico e tecnolóxico como na parte clínica. Por unha banda, permite saber como vai funcionar a lente, o que favorece que o fabricante valore se a saca a produción ou non. Este tipo de simulacións case non se fan, co cal resulta de grande interese, xa que permite coñecer e predecir que vai pasar e como van ver os pacientes. En canto á parte clínica, moitas veces os profesionais está algo perdidos á hora de escoller unha lente para recomendar, cal é a que vai funcionar, quen a pode usar e quen non. É por isto que a nosa investigación foi novidosa, porque podemos dicirlles, grazas aos nosos resultados, que determinada lente resultaba axeitada para as persoas con miopía e que estaba descartada para as persoas con hipermetropía. Deste xeito, asegúranse de que o paciente vai ter unha lente axeitada”.

La ingeniera óptica pone en valor que su estudio, en el que también contribuyeron Alberto de Castro y Susana Marcos, haya sido seleccionado por una entidad tan prestigiosa entre la comunidad científica a nivel internacional como la American Society of Cataract and Refractive Surgery y destaca que “leva moito traballo levar a cabo este tipo de investigacións e é moi importante que se dean a coñecer así, porque é o xeito de que a xente se interese polo que fas, porque ao final estás achegando nova información e axudando no teu campo a mellorar a situación”.

Suscríbete para seguir leyendo