Un SOS para salvar de la prostitución a menores tuteladas

Una educadora social inicia una campaña para rescatar a una joven residente en Vigo de una situación de extrema vulnerabilidad

Alma Daluz, promotora de la iniciativa a la que ya se han sumado colectivos feministas de la ciudad.

Alma Daluz, promotora de la iniciativa a la que ya se han sumado colectivos feministas de la ciudad. / FdV

Carolina Sertal

Carolina Sertal

Un hotel cualquiera de la ciudad. Un hombre hace una llamada y le da las indicaciones para que acuda hasta allí. Le ofrece dinero. Si dice que no, no tiene inconveniente en aumentar la cifra. Él sabe que tiene el poder y también que juega con ventaja. Mientras tanto, al otro lado del teléfono, responde una joven de apenas 18 años sin recursos que sueña con cerrar este capítulo de una vez por todas, que tiene esperanzas de salir de ese mundo en el que tanto la han torturado física y psicológicamente, una niña que ahora se ha hecho mayor, pero que hace unos años, siendo tan solo una adolescente, cayó en las garras de la prostitución arrastrada por una situación de extrema vulnerabilidad. Se trata de una joven residente en Vigo recién salida de un centro de menores, sin apoyo familiar de ningún tipo, que no encuentra trabajo por falta de experiencia laboral y, pese a que lleva años institucionalizada y tutelada en el área viguesa, ahora que ya es mayor de edad se encuentra desamparada.

É un home quen as chama para que vaian a un hotel onde son explotadas

Alma Daluz lleva prácticamente una década dedicándose al ámbito de la educación social y no es la primera vez, “nin será a última”, que encuentra en su camino a menores que caen en redes de explotación sexual fruto de una situación de dependencia económica. En concreto, esta educadora viguesa tuvo conocimiento del caso de esta joven de 18 años después de haber dejado de trabajar en el centro de menores en el que coincidieron y asegura que, “por responsabilidade social, non podo deixar que isto continúe, por iso decidín poñer en marcha a creación dun bote de resistencia económica, a través do contacto 662 018 927, que lle permita chegar a fin de mes fóra desa rede, máis que nada porque as axudas económicas de emerxencia están tardando en resolverse entre dous e tres meses e atópase nun limbo administrativo”.

Para hacer frente a esta realidad, Alma Daluz ha iniciado una campaña con el objetivo de que esta joven no tenga que volver nunca más a ese hotel y colectivos como Feminismo Unitario de Vigo ya se han sumado para ayudarle a salir adelante, ya que según afirma la educadora social, “ela ten toda a forza para conseguilo, pero precisa recursos, porque saíu do centro de menores cunha man diante e outra detrás, con cero euros. Para min isto é prioritario porque ademais esta moza sufriu abusos sexuais na infancia e atópase nunha situación moi complexa de prostitución, sufrindo severos enganos e violencia”.

El “modus operandi”

Esta educadora viguesa conoce de primera mano la cruda realidad de exclusión social a la que se ven abocados muchos de los menores tutelados en la zona y también a nivel estatal. En este sentido, Alma Daluz hace especial hincapié en las niñas y también en los menores trans, ya que según comenta, “non son casos illados, porque moitos compañeiros de profesión tamén constatan que estas rapazas, antes incluso de saír do sistema de menores, xa entran en contacto co mundo da prostitución”.

Estas nenas están desamparadas e mesmo son captadas ás portas dos centros de menores

¿Y de qué forma se adentran en las redes de explotación sexual? Alma Daluz analiza que existen tres formas bien diferenciadas: “Unha delas é a través de amizades que lles comezan a falar da prostitución como unha saída laboral axeitada para elas. Acontece que estas nenas, no momento no que chegan aos 16 anos, o que comezan a pensar é en como gañarse a vida, e esas amizades acaban poñéndolle esta alternativa enriba da mesa. No caso desta rapaza de 18 anos, un home é quen as chama para que vaian ao hotel onde son explotadas. E é un dos casos menos malos, por dicilo dalgún xeito, xa que outras rapazas entran na prostitución cunha débeda que cada vez vai en aumento e fai imposible que logo poidan saír”.

Otro de los modus operandi es que, aprovechándose de la situación de vulnerabilidad de las jóvenes, hay hombres que las captan en la calle. A este respecto, esta educadora social de la ciudad indica que “estas nenas están desamparadas e mesmo son captadas ás portas dos centros de menores. Isto acontece ao longo de todo o territorio e estes homes intentan captalas facéndolles sentir que eles son un vínculo seguro, que están namorados delas, e froito do abandono familiar e das súas inseguridades, é moito máis doado que acaben caendo na trampa destes embaucadores, que logo acaban convertendo a relación nun engano e as meten en redes de prostitución. Aquí tamén é importante sinalar que as menores con discapacidade teñen un gran risco”. Y, por último, están las mafias.

Un fallo en el sistema

Alma Daluz es clara a la hora de analizar las causas que llevan a las jóvenes a caer en la explotación sexual y asegura que “non hai maior violencia na sociedade que a desigualdade”. Para esta educadora, “o sistema de menores cada vez falla máis, porque atopamos que as profesionais moitas veces temos que estar atendendo a unha decena de nenos e nenas, de todas as idades, en cuestións de crianza como que se laven os dentes ou fagan os deberes, pero non hai un acompañamento real á hora de darlles unha educación, traballar con eles as habilidades sociais e darlles ferramentas para que identifiquen cando se queren aproveitar deles”.

As menores con discapacidade teñen un gran risco

Promover políticas de prevención de abusos, educación afectivo-sexual y prevención de malos tratos, así como la orientación y el apoyo en los estudios son algunas de las cuestiones que Alma Daluz considera claves para poner freno a esta dramática situación a la que se enfrentan numerosos menores institucionalizados. Así, esta educadora de Vigo apunta que “a maioría destes mozos e mozas rematan na rúa, delinquindo, vendendo droga ou caendo na prostitución porque é a propia saída que lles está deixando o sistema. Ao igual que avanzamos na sociedade xeral cara a crianza respectuosa, ese modelo ten que achegarse tamén ao sistema de protección de menores, e namentres iso non ocorra, non haberá una igualdade real para a infancia”.

Suscríbete para seguir leyendo