Sobrevive unha parella cando un quere ter fillos e o outro non?

Durante anos idealizouse a maternidade e a paternidade. Crecimos nunha sociedade que nos convenceu de que ter fillos é algo inherente á vida en parella e seguramente foron moitos os que se converteron en pais simplemente por presión social e non por un verdadeiro desexo. Pero hoxe iso non pasa. Cada vez son máis os mozos que por motivos diversos, especialmente económicos e por falta de tempo, deciden non ter fillos. E é que unha muller non ten que quedarse embarazada para sentirse realizada, nin un home ser pai para ter unha vida plena. En moitos casos o desexo de non ter descendencia xorde en ambas partes da parella, pero o problema aparece cando un si quere e o outro non. E é que cando unha relación comeza, non adoita saír o tema, pero segundo avanza sempre chega un punto no que a cuestión se pon sobre a mesa e, ás veces, podemos levar unha gran sorpresa.

“Nesa discrepancia ao mellor a persoa que quere ter cede e acepta non telos, pero pode ser que non se esté disposto a renunciar porque é un obxectivo vital, unha condición sine qua non, e entón inténtase convencer a outra persoa ou agardar outro momento mellor na relación para ser pais. O problema é que hai unha variable importante que é o tempo e se non hai cambios nesa decisión, co paso dos anos esto provoca unha ruptura ou unha crise que leve a romper”, explica Roberto Antón, presidente da Asociación de Terapia Familiar e Mediación de Galicia e psicólogo experto en terapia de parellas.

Elisa Múgica: "Antes de tener hijos, debes hablar con tu pareja sobre el tipo de crianza y educación"

Cando unha relación se atopa nunha situación así, o que está claro é que un dos membros vai ter que ceder e facelo sen futuras recriminacións para que a relación siga adiante. “Hai outras cuestións que ao mellor son negociables ou nas que se pode buscar un punto intermedio, pero a decisión de ter ou non un fillo non dá cabida a iso. Se non cede unha das partes é probable unha ruptura ou un deterioro da parella”, indica o experto.

Roberto Antón fai fincapé en que se unha das partes cambia de opinión polo ben da parella é vital que o faga completamente convencido porque os futuros reproches son os que minan unha relación. “Si é unha cesión de forma pero non de fondo, si se cede para evitar conflitos ou coa esperanza de que máis adiante a persoa por exemplo que non quere ter fillos cambie de opinión, esa cuestión sempre vai quedar aí e acabará saíndo en calquera discusión. A decisión de ter ou non fillos é un tema capital nunha relación de parella. Teño visto moitas cun funcionamento fantástico e que se querían moitísimo pero que, chegados a ese punto, acabaron rompendo”, explica o psicólogo.

O que nunca debe facer a persoa que non quere ser pai, indica Roberto Antón, é dar falsas esperanzas con pretextos como que quizais máis adiante porque agora teñen inestabilidade laboral ou porque non teñen unha vivenda propia... “Vanse poñendo excusas, e en realidade non se queren fillos. Todo isto fai que a relación se vaia deteriorando porque a outra parte presiona, xa que o tempo é un factor clave, e a relación, inevitablemente, gástase”, comenta.

Copaternidad: tener un hijo sin vínculo amoroso se abre paso

Acudir a terapia de parella é sempre unha opción para tratar de chegar a un acordo e saír da encrucillada. Segundo explica o experto, o que se fai nas sesións é unha negociación na que se tratan de detectar as liñas vermellas que non se deben cruzar. “Ante unha confrontación así as opcións son dúas: ou seguir e tratar de mellorar a comunicación e ser máis francos ou ben deixar a relación”, sentencia.

Outra variable que se detecta bastante en parellas que están pasando un mal momento é que un dos integrantes considera ter un fillo como táboa de salvación. Pero unha decisión así non se pode tomar á lixeira e menos nunha relación inestable porque será practicamente o punto e final. “Ás veces sucede e é moi curioso. De feito pasa moitas veces cando xa se ten un, e a parella a raíz diso non está moi ben, pero deciden embarcarse nun segundo. Son cousas que se fan para intentar ter un proxecto en común ou unha ilusión. Pero está claro que hai que preguntarse sempre se é o momento. Ter un fillo, na miña experiencia profesional, nunca salvou unha relación”, explica.

O experto explica que o desexo de ter fillos é ás veces tan forte, que hai xente que chega a obsesionarse de tal forma que vai buscando parellas ata que atopa unha que queira o mesmo. “Están nesa busca permanente e é algo que vexo con certa frecuencia. Cando o obxectivo máximo é ter un fillo, é un desexo tan grande que está por riba do amor e do vínculo que se ten coa parella”, di.

Tamén se dá o caso de que un membro da parella quere outro fillo e o outro non. “É menos frecuente que se produza unha ruptura neste caso porque a necesidade está cuberta”., di. Moitas veces quérese outro para que non quede só, pero o experto tranquiliza aos pais: “Non todos os fillos únicos son caprichosos, iso non é algo tan lineal”, afirma.