Vén de publicar María Besteiros o seu segundo poemario. Moi en consonancia coa liña de investigación que desenvolve dende o ámbito dos estudos literarios, A lista da compra ten moi presente a experiencia da maternidade. Arredor desta cuestión versa ou mesmo está determinado, todo aquilo que ten que ver coa súa experiencia vital. O contexto no que se dá a ausencia obsesiva do home que xa non está, a monotonía do devir cotián ou a visión que sobre si mesma ten o eu lírico (posiblemente autora). Dito isto, A lista da compra é un poemario intimista. A expresión máxima das sensacións, dos sentimentos, da experiencia do día a día comentada dun xeito moi explícito. Comparte a súa experiencia do íntimo para reflexionar, posiblemente sobre o común, o que moitas persoas nas súas circunstancias puideran vivir.
Chama a atención o pesimismo xurdido destes poemas. Xa o propio título dá unha idea da cotianidade que pode darse nunha situación así. A compra, as tarefas, a desgana e a imposibilidade de desenvolver inquedanzas latexantes nesta voz feminina. Todo o que rodea o poemario preséntase como limitante, non alcanzamos a percibir unha luz de optimismo nesta realidade por momentos abafante. Aquí, desde a nosa perspectiva dunha poesía primixeneamente intimista, queda a ambigüidade de resolver cal é a finalidade da mensaxe que nos expón. Temos claro que é compartir unhas vivencias, mais sería posible una interpretación máis social, de denuncia. Do que non hai dúbida é de que unha vez rematada a lectura, a sensación é a do berro dalguén que navega entre a frustración e a desesperanza.
Tanto é así que todo o comentado anteriormente ten un compoñente obsesivo que mesmo crea certo desacougo ao lector. O pesimismo do poemario intimista e existencial. Ás veces, cando un autor ou autora ten alguna teima fai que a súa poesía sexa repetitiva e panfletaria. Este poemario peca un pouco diso.
No que atinxe á forma non se percibe esforzo ningún polo coidado do poema. Nin no ritmo interno nin moito menos na rima. Hai una mensaxe que trasladar, hai certas imaxes que coidar, mais non vai moito máis alá.
