Moitas veces, as discusións políticas conxunturais impídennos ver con claridade a relevancia dos temas. Son varias as crises de grandes empresas que comprometen o deseño dun modelo para Galicia.
Que Galicia queremos? A resposta é complexa e moitos os factores que se han ter en conta. Calquera xeración de emprego sostible ha asentar nun modelo económico sensato, ten que incluír o desenvolvemento social e cultural do territorio. Finalmente, é imprescindible que todo isto se faga desde unha visión ambiental acorde cos compromisos nacionais e da UE. Ser parte da solución a un problema do planeta, xerando oportunidades. Complexo, pero necesario e posible.
Depende da vontade de acordo entre as institucións, os partidos políticos, o empresariado, os sindicatos e, en xeral, toda a cidadanía. De non ser así, estaremos sendo irresponsables coas futuras xeracións.
Desde a perspectiva de Comisións Obreiras, varios han ser os motores dun desenvolvemento sensato. Céntrome en dous nos que potencialmente debemos ser líderes: o correcto aproveitamento dos recursos marítimos e da nosa biodiversidade. Dispoñemos do esencial, e non é pouco.
A futura lei de cambio climático será, sen dúbida, un fito na loita contra a crise climática, ninguén pode dubidalo. Pero outra cousa é que menoscabe a actividade de aproveitamento do mar ou as actividades na costa. Fágase o control máis rigoroso para evitar eses efectos, esíxase a máxima garantía ambiental, pero non se poña, sen máis, unha data tope á actividade industrial no litoral.
O debate sobre Ence, o seu peche, continuidade ou traslado é un bo exemplo. Nunca eludiremos os problemas complexos, nin participaremos deles sen a autonomía das nosas propostas, por iso defendemos —faltaría máis— o emprego directo e en toda a cadea de subministración e servizos forestais. E dicímolo ben claro: Ence non pode marchar de Galicia.
Pero non queremos parar aí, mesmo sendo o noso papel como sindicato. Se a actividade do principal xestor forestal de Galicia parase, ademais da incidencia no emprego e na actividade económica, tería unha consecuencia ambiental pésima. Os eucaliptos sen a xestión forestal que asegura o control do seu crecemento multiplicarían o risco potencial de incendios.
Podemos ter outros proxectos nesta liña de aproveitamento forestal en Galicia onde todos os actores contan. O anunciado da viscosa para xerar produtos téxtiles é un bo exemplo que permitiría comprometer a Xunta, os fondos europeos, o Goberno de España, as empresas e a sociedade nunha cadea de valor estratéxica da nosa economía; por exemplo, situar esta nova actividade onde pecharan proxectos enerxéticos contaminantes, é transición ecolóxica: substituír modelos que non son beneficiosos para o planeta por outros que supoñen unha grande achega de emprego, recursos, desenvolvemento económico e innovación. Neste proxecto poden participar varios operadores, pero como xestor forestal temos un local con experiencia e coñecemento. Se non, poderán vir outros —dun país nórdico ou da China— pero, sen dúbida, a experiencia dinos que non é o mesmo.
Debemos falar do futuro de Galicia. Pensando en todos e en todas.
*Secretario xeral do Sindicato Nacional de CCOO de Galicia
