Da man da editorial Axóuxere, no número nove da súa "Colección Polimnia", chéganos Sexo e monstruosidade. Unha xenealoxía da policía sexual, da que é autor Antón Fernández de Rota (A Coruña, 1979), sociólogo e experto en antropoloxía cultural, cunha notable experiencia neste ramo do saber. A obra, breve pero intensa, moi ben anotada e cunha excelente bibliografía, resulta de curiosa, amena e entretida lectura, servindo ademais de estudo introdutorio ao campo referido, amplísimo e de innegable actualidade, cousa nada estraña, se tratar da época que for, dada a temática abordada.
Ben artellada ademais, coa súa introdución e conclusión, pasando polo estudo d´A revolución (Pantalóns e monstros político-morais), Feminismo e travestismo (Da Revolución á 'Garçonne'), Policía do sexo, I (Sinceridade e rangos corporais), Policía do sexo, II (Autenticidade e monstruosidades biolóxicas), Policía do sexo, III, 1 (Transformacións da normalidade sexual), e Policía do sexo, III, 2 (O "segundo sexo"), entendendo por policía "as determinacións, normas e éticas que definen o sexual en cada momento; aquilo que ordena o sexo, distribúe as súas particións ou establece continuidades entre os corpos, intentando dicir e facer ver o que é e debe ser, de xeito normativo".
Así, esta xenealoxía da policía do sexo -tamén ben acompañada de interesantes ilustracións históricas-, que o autor considera parcial, está escrita segundo el mesmo recoñece desde a perspectiva da monstruosidade e do travestismo, en diálogo cos feminismos e a historia do hermafroditismo, concluíndo despois do serio estudo que se están a crear as condicións que posibilitan outras revolucións e outras policías, que necesariamente irán acompañadas tamén de novos temores e monstruosidades.
Entre as máis interesantes historias antropolóxico-sexuais figura a do pantalón (aparición que xorde coa Revolución, a finais do século XVIII, e que forma parte dun fenómeno máis xeral que John Carl Flügel cualificou como "a gran renuncia masculina", ao sacrificarse a coquetería deste sexo a prol do utilitarismo, que ao mesmo tempo liberaba ao varón da obriga de lucir unhas pernas bonitas), inicialmente peza de vestir dos vencidos, dos pobres, dos labregos e mariñeiros, dos nenos e dos bufóns, que, nunha longa andaina, pasou a ser unisex e universal, e símbolo da igualdade.
Como ela outras moitas -como a prohibición do travestismo: a ordenanza da Xefatura de Policía parisina de 7 de novembro de 1800, que prohibía ás mulleres vestir ao xeito masculino (así, se querían poñer pantalón, antes tiñan que obter a autorización policial)?-, que con toda probabilidade interesarán e cautivarán a calquera lector. Lectura formativa, cultural e, de certo, merecidamente recomendable.
FERNÁNDEZ DE ROTA, A., Sexo e monstruosidade, Ed. Axóuxere, Rianxo, 2016, PVP. 10 ?
