En xullo de 1926, Otero Pedrayo e Vicente Risco, entre outros, adicaron catro días das súas vacacións a percorrer a pé o camiño entre Ourense e Santiago de Compostela. A iniciativa non era allea ao ideario defendido polo Seminario de Estudos Galegos que, apenas dous meses antes, botara a andar as célebres xeiras, coas que procuraban a catalogación sistemática do patrimonio e o estudo minucioso e interdisciplinar da realidade galega.
Defendían que só a pé, sen présas, é posible ter un coñecemento exacto de Galicia. Así sucedería, co paso dos anos, en diversas zonas de Galicia: en Monforte na primavera de 1926, no Carballiño e no Ribeiro ao ano seguinte, na comarca do Deza (1928-1935), en Terra de Melide en 1929, ou en Fisterra, onde os homes de Nós recibiron a noticia do inicio da Guerra Civil.
Para lembrar aquela andaina a pé de figuras senlleiras, a Fundación Otero Pedrayo organizou onte unha camiñada que volveu tralos seus pasos, facendo a primeira etapa: entre Quintela –o punto de partida en Ourense– e o pazo de Trasalba, en Amoeiro, despois de deixar atrás a dura pendente a Castro de Beiro. En total, nove quilómetros de traxecto.
“Preferiron o camiño dos peregrinos medievais, o camiño dos arrieiros, moito menos transitado”
Naquel camiño participaron, hai case un século, ilustres como Otero Pedrayo, Risco, Antón Sánchez, Lois Feijóo, Antón Sánchez e Xavier Pardo, que saíron dende Ourense. Florentino López Cuevillas e Alfonso V. Monxardín sumáronse en Silleda. No Pico Sacro, a onde foron antes de entrar en Compostela, acudiron varios rapaces do Seminario de Estudos Galegos.
Partiron na madrugada do xoves 8 de xullo de 1926 e chegaron ao Obradoiro o domingo 11. Era ano xacobeo e desbotaron conscientemente o trazado da Vía da Prata. Segundo explica Patricia Arias, secretaria da Fundación Otero Pedrayo, “preferiron o camiño dos peregrinos medievais, o camiño dos arrieiros, moito menos transitado”, que os había levar de Amoeiro ao Carballiño e de alí ao Irixo, Silleda, Bandeira e Compostela.
Xavier Pardo escribiría, a partir dun diario de Risco, o relato daquela viaxe, en seis artigos para ‘A nosa terra’. A fundación reproduciu o texto en formato libriño e entregou un exemplar a cada un dos participantes na andaina de onte.
Tamén recibiron chocolate con pan de Cea, como fixeron e deixaron escrito os de Nós. Ao remate da camiñada, en Amoeiro, celebrouse unha comida campestre. Ás 17 horas houbo unha visita teatralizada á casa museo de Otero Pedrayo.
