Unha avoa, profesora de Historia na Universidade, responde ao requirimento da neta que quere escoitar “unha historia de verdade” de modo que, como facía Xerezade en As mil e unha noites, vai debullando o conto da primeira volta ao mundo en barco e que ten a personaxes como Juan Sebastian Elcano, Fernão de Magalhãaes ou Juan de Cartagena, entre outros, enrolados nas naos que os levarían polo océano Atlántico ata as costas de Brasil e as Molucas. A viaxe longa e complicada convértese nunha travesía na que deben sortear todo tipo de contratempos que teñen que ver coas condicións de traballo, coa difícil convivencia interpersoal, cos ataques internos e externos e co desexo de impoñer vontades alí onde a ignorancia e/ou a desesperación tentan botar áncoras.
A historia ficcionada por Joseba Sarrionandia permite ao lector mozo, e tamén aos adultos, comprender uns acontecementos pasados que ollados coa perspectiva que dá o tempo supoñen unha análise singular da época, do modo de vida, da forma de actuar e pensar e do sistema económico-social das primeiras décadas da Idade Moderna.
Pola súa parte, o esquema narrativo pregunta-resposta elixido polo vasco actualiza a temática ao incorporar a visión e o parecer das dúas interlocutoras que achegan á conversa o coñecemento e as ganas de saber nunha comuñón perfecta que fai interesante a narración e atractiva a recepción dun texto que desbarata discursos e explicacións acerca dun retallo da nosa historia.
A proposta plástica a cargo de Ares, Arístides Hernández Guerrero, interpreta a conversa en clave interactiva achegando imaxes sorprendentes nas que o detalle cobra valor que amplifican e enriquecen a narración.
