Ansia transcendente
Coa dor dos solitarios
Román Raña
Manuel Álvarez Torneiro (A Coruña, 1932) deixounos orfos da súa palabra o oito de outubro de 2019. Abandonou este mundo humildemente como humildemente o habitou. De feito a noticia do seu falecemento pasou case inadvertida cando, en realidade, se nos foi un dos maiores poetas do pasado século. Alguén que nos doou, como un presente póstumo, Clave de bóveda (publicado na colección “Tambo” de Kalandraka en edición de Teresa Seara, autora dun emocionado prólogo e alicerce de afecto do noso escritor) que pon ramo á súa extraordinaria traxectoria. Para el a vida foi un exercicio contumaz de entendemento e, en consecuencia, de asombros sucesivos. Mais tamén unha sede de ser outro, de transcender o estreito ser exhausto, de se dar contra a aridez do amor, contra a solidez da tristura. Toda a súa obra pode ser definida, entón, como o espello desta ansia transcendente.
Porén, non son insólitos os momentos de fervor pletórico, de gozo hipersensíbel, como cando pincela unha paisaxe: “E esa póla que rompe na fondura do souto./E esa á vulnerada por un anxo de orballo/na quietude do mundo”. Onde o cosmos persoal está cheo de dons que nos abraian: o dominio do ritmo e mais a música, a aguda sensibilidade con que debuxa as lembranzas máis íntimas dun modo case milagroso: “Unha muller acende un símbolo/anexiónanos/ amasa unha mañá,/desriza un bucle,/acicala un amor que anda descalzo”.
Existe unha poesía que nada di de nós, que pasa ao noso lado sen tocarnos. A escrita por Torneiro non segue ese designio. Sacode a nosa alma e énchea de epifanías e de dúbidas, de desolacións, de acacias e de anhelos inabarcábeis. Aquí están as súas querenzas: Bach, Chagall, Klimt, Neruda, Whitman… Tamén, as familiares dozuras: “E a noite era branca/co seu tacto de lúa”. E versos traspasados pola dor dos solitarios: “Xa é néboa nos espellos./Xa comeza a ser tarde”.
A xeito de despedida escribiu: “e eu non estou, eu, que aspirei a tanto/e transito outros reinos lixeiro de materia/e dócil como as pálpebras ao soño”. Inmenso.
ÁLVAREZ TORNEIRO, M., Clave de bóveda, Ed. Kalandraka, Pontevedra, 2021, PVP. 11, 40 €
Suscríbete para seguir leyendo
- Máxima alerta de la Policía Nacional por el mensaje que está llegando a los móviles de miles de personas
- Una belleza de armas tomar
- Un nutricionista desvela qué es lo primero que le quita a los pacientes que quieren adelgazar
- Uno de los dos tripulantes gallegos desaparecidos sobrevivió al secuestro del atunero Alakrana del 2009
- El abandono no entiende de razas ni de dinero: mascotas que valen miles de euros llegan a A Madroa
- Condenan a dos años y medio de prisión al maquinista del Alvia y al exdirector de Seguridad de ADIF por el accidente de Angrois
- La familia del vigués que murió tras el concierto de Karol G anuncia denuncia: 'No hubo forcejeo ni pelea
- Mujer de más de 45 y sola busca ayuda