"Os nosos discos teñen como obxectivo prioritario a divulgación"

- Para DOA, é unha honra recibir o premio ao "Mellor Disco 2011" de música galega nos "XI Premios Opinión de Música Folk" por parte dun xurado independente e especialista na música popular. A fronda dos cervos xa viña precedido de numerosos artigos, listados e mencións en Europa e EE UU. A primeira sorpresa foi ser elixido por "Mundofonías" (Radio Nacional / Radio Exterior de España) como un dos discos "Favoritos 2011" .Posteriormente virían "Global Village" EE.UU (Top 5), "A World in London" (Top 8), World Music Central EE.UU€pero o máis doado é que te recoñezan na túa terra. Canto a se este disco podería definirse como "folk","música medieval", "folk medieval galego", "música galega do século XII", "música de raiz galega", "Galician world music" ... iso tanto ten. Nós pensamos que os referentes da música galega "folk" ou "popular" están no antigo e impresionante Patrimonio Musical dos século XII/XIII: a Lírica Medieval Galego-Portuguesa. Se o sumamos aos Códices e outros documentos, temos un millar de pezas, con letra e música, as máis antigas de Europa e, polo tanto, de Occidente.

- Vdes. consideran que neste disco interpretan música medieval ou máis ben fan música do século XXI inspirada no mundo medieval?

- A fronda dos cervos é un disco que poderiamos dividir en tres partes ben diferenciadas: transcripcións de pezas dos séculos XII/XIII, de diversos autores e adaptadas por nós, interpretacións libres de pezas e textos dos séculos XII/XIII dun xeito contemporáneo e composicións orixinais actuais baseadas nas estruturas melódicas medievais con textos dos trobeiros (Cantigas de Amor, Amigo, Escarnio e Maldicir). Nós fomos á procura dun disco homoxéneo, orgánico, coherente € unha ollada dende o século XXI. Non pretendimos facer un traballo ortodoxo, senón recrear unha atmosfera musical ao noso xeito, sen fuxir das nosas influencias musicais doutros estilos. O disco vai acompañado dun completo estudo crítico literario de Federico Pérez sobre o "Esplendor literario na Galicia Medieval: A Lírica Medieval Galego- Portuguesa" e un limiar da poeta Eva Veiga.

- Que parte ocupa o traballo de investigación no total do labor artístico que se fai en DOA?

- Nós adicamos o cento por cento do tempo a comprender o feito musical da música popular galega na súa totalidade: arranxar, adaptar, interpretar, compoñer ... En A fronda dos cervos a investigación non é sistemática; non somos musicólogos, recopiladores, científicos ... somos músicos que amamos o noso Patrimonio Musical, recreámolo e disfrutamos con iso. Despois de tantos anos convivindo coa nosa música e neste entorno, guiámonos máis polo coñecemento, pola intuición, e traballamos de cotío recreando as melodías como pensamos que farían os trobeiros e como se segue a facer na música popular. A creatividade e o talento dos compoñentes do grupo é fundamental, tendo sempre como referencia as nosas fontes musicais da época. Cremos que ninguén pode asegurar como se interpretaba a música nesta etapa da historia; e debemos traballar subxectivamente cando abordamos unha peza. Supoñemos que os trobeiros se movían onde tiñan oportunidade de ensinar as súas cancións, intercambiábanas, variaban letras e músicas ao xeito dunha "regueifa" segundo o lugar onde tocaban. Podería ser o caso de Martín Codax ou de Meendinho, Outro caso distinto son os Códices: música popular recollida por escribáns ou composta para diversos fins; no caso das Cantigas de Sta María, (que foron "editadas" na corte do rei Afonso X O Sabio), atribúense a Virxe unha morea de milagres mudando moitas das letras orixinais. Dise que o propio rei Alfonso compuxo máis de cen en loor a Virxe. Son hipóteses.

- Este disco céntrase na lírica galego portuguesa. A partir de agora, cara a que territorios musicais camiñarán os seus futuros traballos?

- Aínda temos que difundir este traballo nos vindeiros meses non só en Galicia, senón fóra das nosas fronteiras, dada a acollida sorprendente que ten a nosa música. Canto ao futuro, estamos barallando proxectos novos -moi diferentes- pero agardamos rematar primeiro os concertos, presentacións e divulgación de A fronda dos cervos.

- A historia do DOA é ben longa e os compoñentes que pasaron polo grupo bastante numerosos. Xa que non forman Vdes. un grupo ao uso, como definir DOA? Como unha escola de músicos, unha institución cultural, un fenómeno único que só podería darse nunha terra como Galicia...?

- Isto último está be; simplemente cremos que DOA é unha idea, un xeito de interpretar a música galega distinto e que está baseado na permeabilidade e o intercambio de coñecementos e de estilos. Non somos un grupo endogámico e a xente entra ou sae del con toda naturalidade, os trinta músicos que participaron ou participan aportan riqueza, estilos, coñecementos e moita ilusión. A persoa que ten un proxecto a realizar propóno; tamen é libre de chamar aos músicos que considere oportuno para rematar dito proxecto. Facemos os traballos con vistas á divulgación, sen pensar se gustará ou será comercial. O principal inimigo da creación é ter un destino perto da industria musical ou de intereses de terceiros. Somos un grupo independente.

- Tense constancia da existencia real dunha musica medieval galega con sinais de identidade propias ou isto vén ser como daquela, cando se falaba da existencia da música celta?

- Por suposto, son un sinal de identidade. Os textos están escritos en galego- portugués e oito ou nove séculos despois podes entendelos sen ser un experto, son partituras que falan da vida cotiá, do amor, ou inquedanza nas cantigas de "Amor e Amigo" ou de sentimentos antibelicistas, feministas ou anticlericais nas de "Escarnio e Maldicir"; poucos documentos tan provocadores existen na historia da literatura. E no que atingue ao concepto "céltico", temos constancia da súa existencia e incluso de estudos arquelóxicos, toponímicos e lingüísticos quenos remontan ao 35.000 A.C, pero non hai documentos escritos dese pasado musical. A música dos trobeiros contén "unha memoria musical" incrustada que nos fala de séculos moi anteriores ... son moi evidentes as estruturas musicais mozárabes, posiblemente célticas ou incluso africanas; é unha liña de investigación coa que non podemos nin queremos traballar.

- Son Vdes, pioneiros na "mestura" da nosa música tradicional con outros mundos musicais como o jazz ou a chamada "música clásica". Por que non cundiu máis o exemplo? Será que músicos galegos, en xeral, arriscan menos e son máis "conservadores" do que presumen?

- Nós cremos que si cundiu, moitísimos grupos mesturan na actualidade outros tipos de músicas; o máis sorprendente é que non haxa máis formacións que evolucionen e traballen a música dos trobeiros sen complexos e sen medo; é unha fonte inesgotable e marabillosa do noso auténtico e rexistrado pasado musical. Podes mesturala co Blues, a Clásica o Flamenco o Jazz ou -como fixemos neste disco- imaxinarnos como sería a nosa música nos séculos XII e XIII: sinxela, natural, ás veces inxenua nas cantigas de Amor e Amigo e despiadada, cruel, irónica nas de Escarnio e Maldicir. Con, ou sen mesturas, o noso grupo seguirá definíndose como "de música galega popular e medieval"

- Se as circunstancias o permiten, a formación actual de DOA é, por fin, estable e continuísta ou, como marca a súa traxectoria, haberá cambios segundo o tipo de discos que pensen Vdes. gravar?

- Nós non queremos ser continuístas e o máis probable, vendo a traxectoria do grupo, o natural é que siga mudando e experimentando con novas formas, fuxindo do autoplaxio e con músicos que teñan cousas que contar. Traballamos sen présas nin presións discográficas e gústanos tomarnos o tempo necesario para rematar os proxectos.