Iremos ao Carrasco
cando veñas co vento Norte
a darnos un abrazo.
Baixaremos a San Roque
a mirar a túa estrela
brillar pola noite.
E seguiremos pra o Hío,
o Facho en Donón,
cando veñas coa lúa
en forma de corazón.
Iremos por Nazaré
ata a praia de Rodeira
a esperarte cando veñas
co esplendor da primaveira.
Abarcaches todo Cangas
como mestra de ensinanza
para deixar neste pobo
a túa esperanza.
(Maruxa foi mestra dende finais dos setenta en Nazaré, O Hío e San Roque, ata a súa xubilación en Monte Carrasco). Esta é a miña homenaxe a unha muller que sempre me mostrou o seu cariño a mín e ao meu fillo.
(*)Veciño de Cangas