Xesús Rábade Paredes é un autor de dilatada traxectoria que se singularizou no ano 1977 por subscribir o manifesto poético renovador Cravo fondo. Arestora, agasállanos cun texto que pode lerse a xeito dunha recompilación de memorias da súa existencia, entretecidas con certas doses de ficción. Un libro, pois, moi persoal dunha persoa que fixo de todo: carteiro, emigrante en Suíza, profesor e escritor multixénero que cultiva a narrativa, a lírica o ensaio e mais a tradución.
Escritor contracorrente, afastado de modas e oportunismos e cunha opción irrenunciable pola lingua, Rábade Paredes achéganos agora a recuperación das vivencias da infancia de neno labrego nas estadías de Sistallo: un mapa existencial, xerme das súas arelas de crear e recrearse, os primeiros amores, o combate contra a Ditadura e sobre todo reverse no engado dos seus fillos. E como esta, centos de evocacións que suturan o saibo e o magma dunha vida: os primeiros versos cos trazos dun rapaz campesiño, os sentimentos do amor, da terra e da morte. O seminario rexeitado polo fillo; animador de bailes nas verbenas das noites invernizas. A separación da Igrexa por culpa dunha seita de ricos que traizoaron a Cristo. Relación familiares, moitas veces pouco verbalizadas, os pais que lle dan a lingua que os libros lle negaban. O instituto de Lugo coa sorte de dous profesores diverxentes dos ensinantes daqueles anos: María Victoria Moreno e Xesús Alonso Montero; o casamento con Helena Villar, o nacemento dos fillos...
Pouco máis podo dicir na brevidade destas liñas verbo deste libro que ten o engado de amosarnos as raiceiras, o couce e as ramificacións dunha existencia tal coma un texto novelesco.
RÁBADE PAREDES, X., A luz co tempo dentro, Editorial Galaxia,2022, PVP. 15€
