“O saxo combina colores do metal e vento madeira”

A Escola de Música Municipal de Silleda acolleu onte un recital de saxofón de Claudia Carballo González. Alumna da Emusi e integrante da banda, vén de rematar os seus estudios no Centro Superior de Música do País Vasco (Musikene). Estivo acompañada ao piano por José Manuel Sánchez Ramírez pero antes atendeu a FARO.

–Nerviosa?

–O normal, non? Sempre un cando toca na casa é máis difícil que cando o fai fora da sú terra.

–Sempre tivo claro que quería adicarse a tocar o saxofón?

–Si. Agora ademais a miña idea é empezar a estudar dirección de orquestra e compatibilizar as dúas carreiras. En canto ao do saxofón, xa dende pequena cando entrei en música, teño un familiar que era músico e a súa muller tocaba o saxofón e xa digo que dende moi pequerechiña tiña ese impulso.

–Porque escolleu facer a carreira tan loxe da casa en Donostia?

–Sobre todo, a elección foi polo centro e tamén polo profesor que daba clase de saxofón. O nivel interesábame, o nivel da comunidade educativa do conservatorio tamén e ao final tiven a oportunidade de entrar e aproveiteina.

–Quen foi o profesor que lle chamaba tanto a atención?

–Miguel Ángel Lorente. É un dos bos profesores que hai agora en España e sobre todo tamén hai unha boa escola alí de moita xente que está estudando, con ganas de traballar e foi unha boa oportunidade.

–Cal é a característica do repertorio elexido para o concerto?

–A proposta un pouco de hoxe (por onte) é facer un pase do que vai ser o meu examen de fin de carreira. Entón o repertorio consta dalgunhas obras orixinais para saxofón e outras que son transcripcións de unha sonata para cello por exemplo e unha obra que se vai publicar agora e que é un arranxo dunha fantasía para clarinete. É un programa variado, con músicacontemporánea que espero que guste porque estando na casa o apoio case que está asegurado.

–Supoño que ninguén da súa familia perderá de estar no concerto.

–Claro. Sobre todo iso. Despois de tantos anos estando lonxe non é fácil que as veces estén en concertos importantes. Entón, era un modo tamén para achegalos a este día tan importante para min e para a miña carreira musical. Aproveitamos que é festivo e que o pianista puido vir. Tamén aproveito para agradecerlle moito a escola e a Banda de Silleda que foi onde eu empecei, os que me deron as primeiras oportunidades na música, e que me deixen a escola para facer un concerto, que é un pracer.

–Que plans ten para o futuro?

–A miña idea é poder compaxinar a interpretación e a dirección. Aínda está por ver onde e como pero de momento ese é o plan. O punto é que o saxofón é un instrumento moi novo e na dirección sempre tes acceso as distintas formacións, distintos grupos e moito máis repertorio. Entón, é algo que eu xa teño esa inquedanza e apetéceme intentalo porque é o que quero.

–Farano lonxe de Galicia?

–De momento estou todavía pensando e elexindo cal será o sitio e o profesor axeitados para poder ampliar a miña formación.

–Se poidera elexir un futuro ideal, onde lle gustaría realizarse como saxofonista e directora?

–Pois agora mesmo non che podo dicir. Creo que hai momentos nos que e mellor reservarse cando tes moitas cousas e aínda non están claras. A título persoal podería ser un sono poder chegar a salas como o Auditorio Nacional de España, cunha orquesta a nivel estatal. Podería ser un sono moi bonito porque sería algo realmente fantástico.

–Que pensa a súa familia de que queira adicarse a música de xeito profesional dende tan nova?

–Na casa sempre tiven moito apoio neste sentido. A miña familia inculcoume que o que fixera que o fixese con traballo. Tiven sorte porque no meu caso tiven moito apoio e sempre estiveron dispostos a levarme a clases, cursos e formacións, e apoiarme en todo.

–Que ten o saxofón de especial?

–Penso que a virtude do saxofón é que combina moi ben colores do metal e do vento madeira. É un instrumento moi amplo nese sentido, que permite facer moita transcripción doutros instrumentos e repertorio orixinal. A verdade é que cada instrumento ten as súas características e supoño que todos teñen algo para que sexan tan apreciados polos músicos. Eu decanteime polo saxofón porque como che dicía gustoume dende moi nova.

Suscríbete para seguir leyendo