Transcurrida xa (case) unha semana desde tal acontecer, cal pensan Vdes. -sempre moi amables lectores- que podería resultar de veras o título musical máis axeitado para definirmos como lle cómpre a xornada do pasado 25-S nestas terras do Finis Terrae? Certamente, se este, seu, cronista militase entre o abano de tertulianos de postín/postineo, (autoproclamados) líderes de opinión, catedráticos terminais de terminais... non me caberían, desde logo, moitas dúbidas ao respecto: situados nos eidos do pop -ou, mellor, da "música lixeira", que lle dicían outrora-, creo ben que o inefable Julio Iglesias e mais "La vida sigue igual" virían acaparar todos os boletos. "Luar", programa trescentos mil trescentos e pico en acción; Julito morenísimo-morenísimo, tal e como cando viña directo, desde Miami Beach, xantar onde o mar da Arousa, narcoplaneadoras e incendios forestais ao fondo. Evidentemente, iso tamén, e dada a euforia total reinante, tampouco iría nada mal algo en plan remix, poñamos por caso Diana King e mais o seu "Forever and ever you´ll stay in my heart", de novo número un no hit parade de Ourense, Os Peares, San Caetano, Monte Pío e arrabaldes adxuntos. Oldies but goldies!
Agora ben; se o anterior non fose tal e/ou se fose suceder que tampouco andasen Vdes. de festa rachada, considero da miña parte que acaso deveña tan/máis oportuna estoutra rotulación: "Begin the Beguine", o célebre estándar composto por Cole Porter en 1934 (e, asemade, título do film dirixido por José Luis Garci en 1981 e que atinxiu, por vez primeira para unha produción española, o Óscar á mellor película de fala non inglesa) que reza: "When they begin the beguine,/it brings back the sound of music so tender,/it brings back a night of tropical splendour/, it brings back a memory evergreen."
"La vida sigue igual", pois, e "Begin the Beguine". Incompatibles? A ver; se en 2012 o Partido Popular obtivo 661.281 votos e agora vén de colleitar 673.775; se entre AGE e o BNG chegaron daquela aos 346.855 e se o pasado 25-S En Marea e mais Bloque acadaron 388.501, por onde é que andamos de paseo? Máis datos: se enfrontamos os 661.281 sufraxios populares coa suma daqueloutros nacionalistas/socialdemócratas -644.439- en 2012 e se poñemos dun lado os 673.775 actuais obtidos polo PP e, doutro, os 641.971 dun hipotético tripartito, como é que se deseña o taboleiro? En fin, e para non abraialos con tanta matemática: o 19 de xuño de 2005, Manuel Fraga Iribarne e mais os seus atinxiron un total de 756.562 votos; entre o PSOE liderado por Pérez Touriño -555.603- e o BNG de Anxo Quintana -311.954- viñeron sumar 867.557. Xa que logo, de qué cousa falamos cando falamos dela? Non lles parece, meus, que levamos algo así como vinte anos a habitar no bucle do bucle?
Nin que dicir ten, cada quen ten dereito a tocar/escoller a música que máis lle pete e/ou agrade/desagrade aos seus oídos e/ou a esoutros dos seus amigos, simpatizantes, militantes... compañeiros de mesa e viaxe. En consecuencia, é probable que ao longo de días e días os uns vaian e se decidan -de feito, xa están a facelo- pola banda sonora de "Xogo de tronos": isto é, cabeza coroada, cabeza cortada! Máis arrichados, outros preferirán atrincheirarse no "I will survive" de Gloria Gaynor e aínda non ha de faltar quen reincida no "We shall Overcome": "Desde o fondo da noite,/dime o corazón/que algún día venceremos"; en efecto, algún día... En fin, se habemos de acreditar no prognóstico de Miguel Anxo Fernán Vello, a cousa derivaría mellor polo "Van pensiero" de "Nabucco": o coro dos escravos a entoar: "Va pensiero, sull´ali dorate;/va, ti possa sui clivi, sui colli,/ove oleazzo tepide e molli/l´aura dolci del suolo natal!"
Dito/escrito está, desde logo, aquilo de que "vinte anos non son nada." Porén, tal semella que, para alén de sorpassos e sorpassiños, unha de dúas: ou ben a socialdemocracia "española" e mais o nacionalismo -veña chamarse este "Marea", "Tsunami", "Volcán activo"- unen as súas forzas ou, polo contrario, o Partido Popular renovará e renovará e renovará o seu mandato. "La vida sigue igual" ou "Begin the Beguine"? En calquera caso, Julio Iglesias vén cantar ambas as melodías, incombustible.
A aritmética tamén, ¡y lo sabes!
