No prólogo do libro de Carlos Da Aira (Elgoibar, Euskadi, 1972) Prender os fachos, compoñer os ósos, XXXIV Premio de Poesía Cidade de Ourense, Claudio Rodríguez Fer infórmanos que o seu autor é simbiótico, pois naceu extramuros do noso país, mais retornou á aldea de Nanín, en Allariz. Tamén a súa poesía hibridiza o rural co urbano, o rexistro escrito culto coa oralidade. De feito o noso escritor participou en recitais poético-musicais aquén e alén das nosas fronteiras.
Desde a primeira peza do volume percibimos un poderoso alento épico. Non para evocar outras idades ou resucitar heroicidades pretéritas, mais para fustigar a sensibilidade do lector coa forza do furacán do seu verbo (que case esixe unha lectura en voz alta) para poder arroupar o misterio de definir un canastro e ver nel un aleph onde o tempo e o espazo se plurifican, se bifurcan cincelando un país caleidoscópico onde todo converxe: "Un canastro é/unha caixa de música/dentro dunha caixa de Schrödinger".
Estamos diante dun vigor, dunha enerxía, que pode resumirse noutro nome, contundencia: "Quizais non o saibas, pero un cancro de pleura ten forma ondulada e/unha textura esvaradía como a ollada perdida das viúvas". A dureza das imaxes reflicte acedamente o interior lacerado do artista: "un mapa de Chernóbil no coiro cabeludo". Porque na súa ánima bate con forza a infinita indignación perante unha realidade insá, inxusta. E isto resulta insoportábel. Así, atopamos versos dunha violenta erudición: "Tanto nos ten xa se as noites son/de pedra ou estreladas", isto é, hai que escoller entre a insurxencia ou o conformismo. O creador (moitas veces baixo a máscara dun "eu" feminino) opta, de firme, pola lírica comprometida: "incontables estratexias para nomear/cada unha das loitas que nos restan por librar,/cada un dos motivos polos que as debemos gañar".
Cando lemos o poema, como a caixa de Schrödinger, sentimos a vertixe concéntrica da incerteza, da confusión ou da totalidade. As tres iluminadas por unha incendiaria afouteza.
DA AIRA, Carlos, Prender os fachos, compoñer os ósos, Espiral Maior, A Coruña, 2020, PVP. 13 ?
