Brais Iriarte, profesor na Escola Municipal de Teatro de Vigo, foi un dos mestres que durente todo este tempo, na terceira vaga COVID, impartiu aulas 100% online. E como eran? “Dividíaas en tres partes. A primeira parte era de quecemento. Para empezar faciamos xogos interactivos e de movemento, mentres o resto do alumnado se conectaba á reunión, para evitar tempos mortos. Un dos xogos constaba no seguinte. Mandáballe unha imaxe a unha das participantes, por mensaxe privada de Zoom, e ela mediante a descrición verbal tiña que expresar o que vía na imaxe e o resto facer esa imaxe dende as súas casas co seu corpo. Para isto dispoñían dun minuto. Ao rematar o tempo lanzaba unha música dende o ‘loop station’ (aparello co que se poden gravar frases relativamente curtas a que se lle poden ir sumando capas unha enriba da outra) e os participantes quedaban en estatua na posición que crían que estaba dita imaxe”, comenta Iriarte. Na segunda parte da clase traballaban cuestións máis técnicas. “Cos adolescentes traballamos o corpo mediante a expresión corporal e cos adultos textos e a parte de análise dos mesmos. Na terceira parte é un pouco máis aberta e sempre depende do tempo e de como foran as fases previas. É a parte na que somos autocríticos: analizamos as cousas que podemos mellorar das dinámicas anteriores, facemos xogo de despedida ou simplemente comentamos como sacarlle o mellor partido a isto que está a acontecer”, engade o profesor.
Eu empreguei todo este tempo de clases online Zoom Pro con algún programa que permite darlle ritmo para manter a atención a través da pantalla
“Eu empreguei todo este tempo Zoom Pro con algún programa que me permite enriquecer un pouco as clases, darlle ritmo para que o alumnado poida manter a atención a través da pantalla, que non é doado”, comenta Brais Iriarte. Durante algo máis de tres semanas a ensinanza neste tipo de escolas tivo que facerse 100% virtual, o que obrigou a afinar a imaxinación para conseguir manter o ritmo das aulas. Así o expresa Antonia Céspedes, a directora desta escola. “Reorientamos un pouco a formación, de xeito que puidemos traballar contidos vinculados coa imaxe, a cámara… Aproveitamos para traballar a improvisación ante a cámara, a expresividade, traballar os planos, primeiros planos, a mirada, a expresividade das mans, a iluminación…”, comenta a directora. Mantiveron horarios e alumnado e Antonia insiste nunha idea: “dende o primeiro momento optamos polo optimismo, por pensar que en breve iamos volver e era outra maneira de ofrecer os contidos”, apunta Céspedes.
Aproveitamos para traballar a improvisación ante a cámara, a expresividade, os planos, a iluminación... trátase de reorientar a docencia
Logo do esforzo en tecnoloxía realizado no confinamento do ano pasado pola comunidade docente, nesta ocasión o profesorado xa tiña máis controlados os programas que empregarían nas aulas a distancia. “Utilizo programas como o OBS, este programa é o que usan os youtubeiros para as súas retransmisións. Permíteme facer cabeceiras e traballar en multicámara, que para as clases de teatro é xenial. Facemos dinámica xestual. Tamén emprego o Loop Station (un pedal de instrumento que conecto a unha tarxeta de son) para as dinámicas musicais. Teño un ‘home studio’ e podemos gravar voces, música. Todo isto o que me permite é facer as clases máis dinámicas. E na pantalla tamén se nota moito iso, o ritmo, a atención. A través do Power Point creamos xogos. Temos como unha especie de ruleta dende o Zoom e os alumnos van tirando e tócalles realizar o que lle caia na ruleta, por exemplo, facer de mimo cun bastón. Ou expresar unha determinada emoción coa cara, etc… E isto permite que xoguemos tamén a través da pantalla”, comenta Brais.
Este docente, que imparte Teatro Básico a adultos e Teatro Medio a adolescentes, ten unha compañía, Limiar Teatro, e conta que neste traballo tamén é moi común cando preparan un espectáculo concreto investigar que recursos precisan, tanto tecnolóxicos como materiais. É un proceso de investigación para a preparación dun espectáculo concreto que tamén seguiu neste caso, cando indagou a ver que plataformas ou programas eran os máis oportunos para impartir as clases telemáticas nesta etapa da pandemia que obrigou a impartir as clases en modo 100% virtual. Ten unha clase de dez alumnos/as adolescentes e outra de sete adultos. Comenta que en ningún caso sentiu que se perdese a emoción. A través da pantalla tamén foi posible impartir teatro e crear situacións grupais.
Para final de curso están pensando en organizar un festival ao aire libre, agardando que a esa altura, no mes de xuño, sexa posible levalo a cabo. “Solicitamos o espazo de Finca Solita para poder facer alí en xuño as mostras dos alumnos/as. É un espazo que está perfectamente adaptado e é moi bonito. Pensamos nun espazo exterior descartando os interiores”, expresa a directora da escola.
VÍDEOS EXEMPLO DAS AULAS DE TEATRO:
