Unha nota que vai de man en man causa unha grande expectación no lector que, ademais de sorprenderse polo feitío do volume agarda o final da historia que non defrauda. Dende que Eva sae da casa ata Manuela, a camareira, que descifra a misiva, a nota realiza un percorrido xenial dobrándose sobre si mesma e desenrolándose segundo a vontade das persoas que, curiosas, seguen con atención a traxectoria do papel e por ende da mensaxe na que se pode afondar, se un o desexa, no reverso das páxinas. Sabemos así de Xoquín, o xubilado; Agustín, o repartidor; Manuel, o pediatra; Gema, a editora; Miguel, o arquitecto, Carlos, o bebé e tamén coñecemos animais como o gato Teo, o paxaro Miki e o rato Birloche, entre outros personaxes. Son todos eles membros da veciñanza que enchen de vida un espazo no que se simula a necesaria presenza de todos para que flúan os acontecementos cotiás de modo que os xestos e movementos que adoitan realizar ao longo do día se converten en ficción literaria en virtude da maxia que o envolve todo e o azar que, caprichoso, manexa os tempos.
Trátase dunha historia que destila optimismo: o texto de Pilar Serrano Burgos sinxelo e suxerente vai amosando un barrio dinámico e alegre que acompañado a nivel gráfico polas ilustracións de Daniel Montero Galán permite unha lectura en movemento que o despregable se encarga de encher con expresión de afectos e emocións, con imaxinación e unhas pingas de humor froito da casualidade para que o percorrido visual sexa sinxelamente un paseo estupendo no que todo encaixa.
A capacidade de sorpresa xenerada polo texto e apoiada pola orixinal presentación proporciona o lector mozo unha agradable sensación de asombro capaz, quizais, de satisfacer as nosas inquedanzas e converterse en portador de felicidade.
