Alecrín xa cumpliu a maioría de idade. Corría o ano 1999 cando dez mulleres que fixeran un curso de teatro convocado polo Concello de Ribadumia decidiron xuntarse e formar un grupo. Coa axuda municipal e do profesor Manuel Solla, meses despois estrearon “Cousa de nenos”, a primeira das máis de vinte obras que dende entón ten montado este grupo de afeccionados ás táboas.
O Concello adicoulle este ano a Alecrín a súa gala “Ribadumienses en prol do galego”, un evento que habitualmente se celebra no mes de maio, coincidindo coas Letras Galegas, e que pretende homenaxear a persoas ou colectivos que se esforzan pola difusión desta lingua. A gala non se puido celebrar este ano na primavera debido ao COVID, e tivo lugar finalmente onte no Auditorio de Santa Baia.
“Para nós sempre estivo claro que tiñamos que deixar a un lado a política, o fútbol, os problemas da casa... Cando nos xuntamos somos compañeiros facendo teatro”, explica José Manuel Lareu, presidente de Alecrín.
Sobre o emprego do galego por parte do grupo, horas antes da homenaxe sinalou a preguntas de FARO que, “as obras sáennos en galego de forma natural”. “É o idioma no que nacemos, a lingua materna de todos os membros de Alecrín”.
A homenaxe tivo tamén un momento de fonda emotividade cando se lembrou a figura de Álvaro Martínez Prado, un integrante de Alecrín falecido hai só tres meses, e que foi lembrado con moito agarimo polos seus compañeiros.
A gala cumpliu así a súa cuarta edición. O acto, organizado polo Concello que dirixe o independente David Castro, comezou precisamente coa homenaxe a Alecrín. Posteriormente, subiron ao escenario os actores Josito Porto e Víctor Mosqueira, que puxeron en escea o espectáculo cómico “Cartóons”, co que fixeron rir a nenos e maiores.
Retoman o traballo
Despois de “Cousa de nenos”, o segunte fito na historia de Alecrín foi a entrada do primeiro home no grupo, Cesáreo Oubiña. A segunda montaxe, “Triste chegada”, de feito, xa foi mixta. En 2005, o grupo constitúese en asociación cultural, pero o teatro sigue sendo a súa principal razón de ser.
O grupo retoma os ensaios esta semana, para volver representar a obra na que estaba traballando cando estalou a pandemia
Na actualidade, forman parte do colectivo 17 persoas, de entre nove e 85 anos. Como lle pasou á maioría dos grupos de teatro afeccionados, a pandemia significou un duro e longo parón. Pero agora queren pasar páxina, e esta mesma semana retomarán os ensaios de “A pousada”, a obra que empezaban a representar precisamente a primeiros de 2020, cando estalou o COVID.