Na coleccion "Vétera" Rinoceronte publica Cartas das Heroínas, clásico latino de Publio Ovidio Nasón. Temos sinalado xa moitas veces o acertado da publicación destas obras, para que os lectores poidan acceder directamente a elas desde o galego. Neste caso, con dobre satisfacción, pois ao bo traballo de tradución (directamente do latín) de María Margarita Fernández Gómez únese o igualmente bo traballo de edición, desde unha concisa pero certeira e suficiente introdución (sobre o autor, a obra, tópicos literarios, precedentes e repercusións posteriores), ata unha sipnose introdutoria do contido de cada epístola e máis de catrocentas notas a pé de páxina para aclarárnolo todo, amén da bibliografía. O resultado é unha edición excelente e acertada digna de botarlle unha ollada, e máis agora que, parece, queremos salientar as heroínas (que son, ademais destas, as máis das mulleres).
A obra, coñecida tamén como Heroidas, componse de 21 cartas de amor, en verso, escritas por personaxes femininos da mitoloxía e a literatura e dirixidas aos seus amados, escrita por Ovidio antes do seu desterro polo emperador Augusto, e nelas a ausencia, o esquecemento, o abandono, a perda, a distancia? son os puntos de partida para os seus lamentos. Con elas creou o autor un novo xénero literario, a elexía epistolar. As catorce primeiras diríxenas mulleres a homes, e as seis seguintes inclúen a carta do home e a resposta da muller. Coa súa amena lectura gozaremos dun amplo abano de escenarios: abandonos, paixóns desenfreadas, medos, traizóns.
OVIDIO, Cartas das Heroínas, Ed. Rinoceronte, Cangas, 2019, PVP. 18, 05 ?