Faro de Vigo

Faro de Vigo

Contenido exclusivo para suscriptores digitales

María y José son oficialmente ateos: así fue su apostasía

Esta pareja de Santiago terminó su relación con la Iglesia Católica por “convicción y coherencia” poco antes de las fiestas

José Míguez y María Vázquez junto a sus dos hijos. | // FDV

La paradoja está servida: una pareja con nombres de lo más bíblicos y que vive en Santiago, una de las capitales de peregrinación por excelencia de la religión católica, deciden apostatar. Y la resolución llega justo unas semanas antes de la Navidad. Xosé Míguez (José Carlos de nombre de pila) y María Vázquez definen como un “acto de coherencia” los trámites para terminar su relación con la Iglesia Católica.

“No meu caso -explica Xosé- non cheguei nin a confirmarme, xa dende a adolescencia comecei a cuestionarme este tema e xa había un tempo que tiñamos tomada a decisión, pero fomolo adiando porque nos transmitiran a idea de que era un proceso longo e difícil”. Sin embargo llegó el momento de rematar con algo que no les representaba y con una carta modelo y la partida de bautismo realizaron el trámite. “Parecía que o proceso se demoraba un pouco así que chamamos a chancelaría do Bispado e hai pouco máis cun mes que nos chegou a confirmación da apostasía”, explica.

En un sencillo documento les explican que, culminado el proceso, dejas voluntariamente de pertenecer a la Iglesia Católica quedando así excluido sde los sacramentos, privados de las exequias eclesiásticas e incapacitados para ejercer como padrino de bautismo o confirmación. Nada nuevo ni sorprendente para María y José.

Su razonamiento para tomar este caminio fue sencillo: “Hai que ser consecuente, se non participo do credo, non vou a Igrexa, deixoa. Considero peor quen non practica, non vai a misa e só se acorda de relixión en festas como vodas, comuñóns ou no Nadal”.

Precisamente es ahí donde surge la duda, ¿cómo se afrontan estas fiestas siendo ateo? “Vivimos na sociedade na que vivimos e temos dous fillos de 8 e 10 anos que, evidentemente, xa non bautizamos pero que non son alleos o que pasa ao noso arredor”.

Por eso la comunicación es fundamental, “explicamoslles que se trata dunha tradición pero tentamos desligala da relixión, imos máis aló, contamoslle que sempre existiron celebración de orixe pagá para celebrar, por exemplo, o solsticio e que logo a relixión católica se foi apoderando de todas estas festas”, señala Xosé.

Para su familia lo importante es poner en común todos los puntos de vista, hablar con claridad y mostrar tolerancia con todas las formas de pensar. Siguen manteniendo las reuniones familiares de estas fechas, porque las circunstancias para ello son propicias y les gusta disfrutar con los suyos, pero del mismo modo que en otras épocas.

Con los pequeños sí que buscan ciertas alternativas, por ejemplo, en el tema de los regalos “é o Apalpador que nos visita e deixa algún agasallo”.

Esta ha sido su decisión, madurada y coherente, pero forman parte de un ecosistema familiar que también ha tenido que asumir este escenario. “Pouco a pouco, con tranquilidade, é un tema do que falamos na mesa, razonando e respectando”, así lo están gestionando. Lo abordan como cualquier otra cuestión de crianza, con tolerancia pero dejando claro que esta es la postura que han tomado. “Entendemos que parte do noso entorno recibiu outra educación, tan só tratamos de razonar e acadar puntos en común. É sorprendente as reflexións ás que acabamos chegando uns e otros”.

Con el resto de su entorno afrontan las curiosidades y dudas con explicaciones simples y concisas. Y para los comentarios sin fundamente, simplemente oídos sordos. Por que sí, María u José son ya oficial y orgullosamente ateos.

Compartir el artículo

stats