Antón Xil, portavoz del PPdeG en la Corporación municipal de Ponte Caldelas respondió a los ataques infundados del alcalde Andrés Díaz sobre lo que factura su empresa por los servicios que presta en materia de comunicación y dinamización sociocultural en el Concello de la Lama asegurando que "facturo o mesmo que cando traballei para el durante 11 meses en Ponte Caldelas, é dicir, 13.813,83 euros, máis IVE".

Asimismo, Xil desmintió taxativamente que las facturas que presenta lleven ningún tipo de reparo técnico de la Secretaría-Intervención del Concello de A Lama ya que "cíñense estrictamente ao contrato suscrito" en base a conformidade co establecido na Disposición Adicional Segunda do Texto Refundido da Lei de Contratos do Sector Público, aprobado polo Real Decreto Lexislativo 3/2011 do 14 de novembro".

Xil insiste en que la "reacción visceral, agresiva e de ataque persoal do alcalde Andrés Díaz contra o voceiro do PPdeG, pese a que as súas críticas son exactamente as mesmas que as expresadas polos concelleiros do BNG e coa chamativa abstención da súa número 2, teñen un motivo claro e non é outro que tentar amordazar á nova oposición que acaba de tomar posesión na Corporación, quere aplicar a política do calamar e emborronchar todo para que ninguén se fixe que el e os seus costaranlle aos veciños e veciñas de Ponte Caldelas, en catro anos, uns 768.000 euros".

El portavoz do PPdeG manifestó que "un Concello como o de Ponte Caldelas, con 5.600 habitantes e unha débeda desorbitada próxima ao millón e medio de euros e con graves eivas en materia de asistencia social e atención a colectivos humanos moi vulnerables non pode adicar ao equipo de goberno uns gastos de uns 192.000 euros anuais".Al respecto, Xil apunta que "se Andrés Díaz estivera na oposición xa tiña convocada unha manifestación contra os gastos excesivos do goberno si este fora doutra cor política diferente a del".

Cultura democrática

Para Antón Xil "o alcalde non ten "cultura democrática e carece de respecto e tolerancia con calquera veciño que ouse levarlle a contraria ou por en dúbida o seu modo de proceder instaurando un modelo que roza o comportamento autoritario máis rancio e se alonxa do discurso de investidura tinxido de dozura, empatía e talante conciliador porque o único que busca na práctica é a confrontación e o descrédito das persoas en lugar de atopar fórmulas de consenso e diálogo".