O primeiro foi Josef Sucasas (veciño de Cáceme): O seu asasinato foi rexistrado o 17 de maio de 1839. O asentamento reza así: "El día 12 del presente mes salió con dirección a la feria de la Agolada y en el camino ha muerto, y sin que se supiese quienes fuesen sus agresores (sino que ... fuera la Facción) así se me aseguró".

Os once restantes foron asasinados o 14 de agosto dese mesmo ano. As vítimas foron Manuel García (veciño de A Igrexa); Antonio López (irmán de Xosé López, cura de Goiás naquela época, e oriúndo de Cortegada, Silleda); Luís Porral (veciño de A Igrexa); Francisco Abeledo (veciño de Delaparte); Domingo Gil (de Delaparte); Dominga Albarellos (de A Igrexa); Gregorio Rodríguez (de Palmaz); Miguel Rodríguez (de Palmaz); Antonio Rodríguez (de Casares); Miguel Rodríguez (de Casares), e Domingo Porral (de Casares). Os asentamentos no libro de defuncións de cada un destes asasinados coinciden na seguinte lenda: "fue muerto por unos facciosos ayer y no se pudo averiguar a que partida correspondiesen...".

Se estes datos non son factor suficiente para manter e protexer estes cruceiros e dalos a coñecer, entón pode chegar un momento no que non quede ningún. Ata fai un par de anos aínda estaba visible o de Vilar Bo. Hoxe xa non está. Qué pasou con el, non se sabe. Protexer, defender e difundir o noso patrimonio é un deber que todos temos que exercer se é que queremos que as seguintes xeracións poidan desfrutar de sinais identitarios da súa historia existencial e comunitaria.