En Bolivia gañara as eleccións a esquerda multiétnica: quer decer no territorio no cal o Che Guevara se tornou inmortal. Venezuela acaba de se manifestar en favor dun sistema socialista bolivariano en marcha. Con todo o mar do Imperio dándolle de proa, o chavismo aturou. Había alternativas de dominio. Unha, que Venezuela fose invadida por marines coma os que no 98 desembarcaron en Cuba e Puerto Rico acirrados por Heart e axitadores imperialistas, cousa imposíbel agora dada a goldría fétida que deixou Trump no mundo. Outra, un golpe de estado en Venezuela ao modo Pinochet. Isto último tampouco non podería ser, debido a que o exército venezolano actual áchase intensamente civilizado e orgulloso da confianza que lle outorga o pobo. Os EEUU xogan permanentemente ao servicio duns intereses estratéxicos máis ca centenarios. Hoxe, para os EE UU, Venezuela existe porque Washington cobiza os seus inmensos recursos naturais. Todo vale e valerá para perpetuar o dominio dos EE UU sobre a que foi América española.
Farruco Sesto Novás insiste en que ocorreu o que segue. Na Venezuela chavista houbo 26 convocatorias electorais en 21 anos, máis algún que outro referendum monográfico. Chamarlle a isto outra cousa que non sexa democracia, é propaganda. Sábese que o sistema electoral venezolano é dos máis fiabeis do mundo, e tal foi o dictame de Jimmy Carter e doutros consultores de ética impoluta. A UE, abducida en espiral polo torbeliño da súa decadencia interminábel, ousou interferir no proceso electoral venezolano.
Por suposto, comprendemos aquí a desolación do antichavismo nestes días. A oposición venezolana encontráse desmoralizada e en estado de deconstrución nacional e de licuación dos seus corpos activos. As eleccións venezolanas producíronse nun mundo no que o Imperio cea atrás. A OTAN evapórase. Rusia e China demostran que unha parte troncal da Humanidade está fora do alcance dos EE UU. Ou sexa, que as pasadas eleccións de Venezuela tiveron lugar nun Planeta político multilateral.
Non houbo boicot ningún nas eleccións de Venezuela. O certo é que 107 formacións políticas, na súa maioría antichavistas, desouviron a consigna de boicot e concorreron facendo campaña libremente. Entre os participantes, resaltou Acción Democrática, o partido do que tanto aprendera Felipe González. Todas as fichas cadran no crebatestas endiañado ou taboleiro da oca internacional en cuxo pozo non caeu o bolivarismo. Eu lembro o día en que o rei de España lle faltou ao respecto ao presidente de Venezuela. “¿Por qué no te callas?” –chantoulle Juan Carlos a Hugo Chávez.
Este cronista, paseante por Vigo, foi dar á rúa de Venzuela e observou que desaparecera misteriosamente do seu sitio un monumento que a cidade lle erixira alí a Simón Bolívar hai moitos, moitos anos.
