Faro de Vigo

Faro de Vigo

Contenido exclusivo para suscriptores digitales

tRIBUNA LIBRE

Mi granito de arena

Greta, la niña prodigio que tuvo que alertarnos de los peligros que se nos vienen encima. Cuantos que no podemos ni tenemos voz, lo venimos pensando, pero otros solo piensan en enriquecerse, aunque el mundo se envenene y quede patas arriba. El egoísmo todo lo mata.

A mí me gusta escribir y escribo de lo que veo y me duele, lo haré en prosa, pero son mis poesías. Benditas fuentes de aguas cristalinas, donde los pájaros se bañaban, se bañaban y bebían. Benditas fuentes y benditos riachuelos, benditos sean todo lo que nos dejaron nuestros padres y abuelos. El agua era limpia, el aire también. ¿A dónde nos lleva este maldito tren? Envenenar el agua, el aire, la juventud se droga. Esto no hay quien lo pare. De los biennacidos quedamos pocos y no somos capaces de pararle los pies a este mundo de locos.

E agora en galego, con perdón. Non se podía ir ao río coa cuba porque estaba da merda. Agora para o río mandámoslle lexivia, deterxente e toda clase de merda, xa queda moi pouco de todo o bo que tiñamos. Envenénannos os ríos os malditos alcantarillados. As vacas nos prados que tan contentas bebían, xa non queren beber, os paxariños, peixes e ratos acabarán por morrer. Na miña aldea beben as vacas nos prados, nas que pasa o alcantarillado, non. Non quixemos os alcantarillados e será que somos atrasados, pero bendito sexa o noso pouco saber. As nosas fontiñas e regueiros limpiños, limpiños seguen a correr.

*Vecina de Cercio (Lalín)

Compartir el artículo

stats