Oh, capitán! Meu capitán!
A nosa terrible viaxe ven de rematar,
o barco ven de sobrevivir a todas as trampas,
vimos de gañar o premio que arelabamos,
o porto está máis perto, escoito as campás, o pobo enteiro feliz,...
Nestes tempos de friaxe, na noite deste mércores, 7 de febreiro, un xélido vento rachaba o fío da vida do noso Patrón e compañeiro, Lao Santos.
As verbas ao Mar do noso poeta Manuel María eran premonitorias:
Esta tarde están baixas as nubes
e é a cor do mar como a da cinza
Os berros salvaxes das gaivotas
semellan coiteladas
que fan escoar o corazón da tarde
Despídese de todas e todos nós o Patrón da nave do BNG de Cangas destas últimas décadas. O amigo Lao ven de chegar a porto e de cruzar o umbral da eternidade.
A súa experiencia nos mares foi a súa mellor escola, a mellor forma de prepararse e de entender o mundo que lle tocou e nos toca vivir. No barco da vida e do nacionalismo tiña gañado a confianza, destreza e habilidade para manter a embarcación firme, para capear temporais a unha mínima velocidade e así poder manobrar as ondas, sinsabores de treboadas e naufraxios.
Contaba co agarimo, respecto e admiración de todas as persoas que convivimos con el. En tempos de sol e mar calmo, como en días de furia e treboada, sempre nos transmitía unha mensaxe positiva, de superación e perseverancia. Avante compañeiro/a!
Debemos acadar as intencións do poeta do mar, Manuel Antonio:
Encheremos as velas
coa luz naufraga da madrugada
?????????????
Inventaremos frustradas descobertas
a barlovento dos horizontes
para acelerar os abolidos corazóns
dos noso veleiros defraudados.
Debemos seguir as ordes do noso Patrón, que ten un novo destiño como embaixador en Mares e Océanos. Sigamos Avante, Avante, inda que hoxe sexamos un pouco máis fráxiles e nos esbaren unhas bágoas de despedida.
Bicos de escuma e salitre, e moitos azos de esperanza para a súa muller, Carmiña, os seus fillos e familia.
Febreiro 2018 - BNG de Cangas
