Da Alexanderplatz coa torre de televisión iluminando Berlín en multicolor... ata un rural galego sempre disposto para a Santa Compaña. Por este camiño transita a última película de Alfonso Zarauza: “Malencolía,” auténtico divertimento de terror celta. A obra estrearase hoxe en A Coruña, e despois levarase o venres a practicamente todas as salas da comunidade autónoma: 24 cinemas de 17 localidades. Semellante desembarco ten moi contento a Zarauza: “Hai inquietude pero non nervos, estamos moi alegres cunha saída con tantas copias xa que chegaremos a todos os cines da Coruña, Vigo, Santiago, Ferrol...”. E afirma que “nunca me pasou con outras películas, estamos en plena época competitiva cos Óscar e os Goya e que cheguemos a todas partes amosa o éxito que ten o cinema galego”.
Como xa fixo en “Ons”, Zarauza volve a acompañar a unha parella nas súas inquedanzas. Pero nesta ocasión impera a mistura de xéneros: terror con raíces na tradición oral galega e no slasher norteamericano, toques de comedia... “De “Ons” estaba moi orgulloso porque foi unha rodaxe moi intensa nesta illa con cofinanciación internacional, foi duro, máxico, épico, bonito”, recorda o cineasta. Pero agora presenta “un divertimento máis amable para o espectador, que aporta humor pero toca temas que sempre me interesan como o mundo da parella”.
Protagonizada por Melania Cruz e Xúlio Abonjo, a longametraxe chega cos premios Mestre Mateo a Mellores Actriz e Actor Secundarios para Iolanda Muíños e Diego Anidos. E terá pase especial hoxe co director e os actores, pero tamén con entrada libre do público. Producida por Maruxiña Film Company, co apoio da TVG, o título da película xa é un xogo de palabras sobre a idiosincrasia galega: “Malencolía mistura mal e melancolía, pero tamén é unha palabra en desuso do galego que aparece no poema Unha noite na eira do trigo de Curros Enríquez... aporta unha connotación de algo anticuado para cousas que pasan na peli”.
Na edición do ano pasado, Zarauza arrasou nos Mestre Mateo con “Ons”. Na gala da pasada fin de semana, “Malencolía” tamén tiña as nominacións máis importantes: “Contábamos cun gran elenco de actores, ao final gañamos na categoría de secundarios... tíñamos o hándicap de que competíamos antes da estrea e nos faltaba o boca a boca, pero tamén estábamos nunha terna con outras películas moi completas”.
O espírito emigrante dos galegos é o detonante desta película, adaptada “á realidade actual dos universitarios que van a cidades importantes e despois queren volver, e teñen que facer uso de moita imaxinación para adaptar os seus traballos á economía do noso país”. Aborda ese regreso “a un rural idealizado, con eses arquetipos do urbanita que mira por enriba do ombreiro ao mundo rural... ata que chega a sorpresa”. Bebe nas tradicións orais do terror galego, “con esa Santa Compaña, os contos de medo da lareira”. Pero tamén introduce elementos característicos dos slasher norteamericanos, cos códigos dos asasinos en serie. “E ao final quedou algo curioso, non é slasher, nin naturalismo do rural galego, nin comedia, nin unha peli sobre Berlín... pero si que é un pouco de todo”, conclúe Zarauza.
Berlín érguese como “exemplo de cidade moderna que mesmo superou a Londres na vangarda, coa súa música electrónica, o interesante movemento artístico”. E falando de galegos polo mundo, recúperase a figura imprescindible de George A.Romero con orixes en Neda. Zarauza recoñece ao “gran inventor do mundo dos zombies, que procedían desa Santa Compaña”.
Películas como “Ons” poden verse en Netflix: “Por un lado é un orgullo ter os teus filmes tan accesibles, pero por outro apena moito ver o fin do mundo tan bonito e máxico das salas”. De todos modos, Zarauza celebra o subidón do cine galego: “O noso audiovisual vive un momento marabilloso e esplenderoso, con gran calidade, con gran nivel actoral e comercial... hai que sacar peito polo Novo Cinema Galego e polo cine de xénero, polos éxitos de Dani de la Torre e Jorge Coira, hai 20 anos non tiñamos todo isto”.
