«Moita xente vai a Chat GPT en lugar do psicólogo»

Hai algún vínculo entre o seu labor profesional e literario?

Estudie Psicoloxía para intentar entender mellor a natureza humana, e sempre escribes do que coñeces, o que ten que ver coa túa realidade. E nas consultas escoitas moitas cousas...

Dous libros á vez. De que tratan?

Coincidiu a súa publicación. O libro infantil, Cuco o amigo invisíbel, é un contiño de poucas páxinas, pero moi especial. A protagonista é a miña filla Sofía, e súas son as ilustracións. A historia é bastante real. Cuco, aínda que invisíbel, foi real. Xa dixo un principiño que o esencial é invisíbel aos ollos. É o meu quinto libro de literatura infantil, pero é o máis querido polo marabilloso de compartir creación cunha filla. Aparte de normalizar aos amigos invisíbeis na infancia, trata de como poden servir de axuda, e o conto explica tamén para que serven as emocións.

O outro, Memorias de Ceres, non é tan real.

Son 25 relatos de ciencia ficción que escribín na pandemia, agrupados en cinco temáticas: alieníxenas, mente, espíritos, Sistema Solar e Vía Láctea. Comeza cunha invasión extraterrestre e acaba cos terrestres invadindo outro planeta.

Teñen algún fío común?

Os relatos da Vía Láctea conforman un mundo propio. En xeral, falan sobre o futuro da existencia humana. Os protagonistas, en primeira persoa, falan sobre enigmas da consciencia, a vida trala morte, o deterioro ou destrución do planeta, a intelixencia artificial, os robots, as viaxes dentro do sistema solar ou a outras estrelas. Pretende que pensemos noutros mundos para traernos de volta as preguntas importantes deste. Quen somos? Só unha casual chispa efémera de consciencia ou algo máis? A onde imos? Extinguirémonos sen máis?

Entón, ciencia ficción e realidade non están tan distantes...

Seguro. Un dos contos fala dunha persoa con ansiedade á que o médico lle manda un «psicobot» para que fale con el e se desafogue. Escribino na pandemia, pero agora xa é unha realidade máis habitual botar man da intelixencia artificial para consultarlle este tipo de asuntos. Hai moita xente que lle pregunta a ChatGPT por solucións aos seus problemas.

"As adiccións son un problema de saúde mental"

Desde 2001 dirixe a Unidade de Drogodependencias de Cangas, que estaba sen psiquiatra.

Si, estivemos dous anos sen psiquiatra, pero resolveuse o problema cunha psiquiatra a tempo completo e con contrato do Concello de Cangas.

Pero a Unidade segue dependendo do Concello. Non se ía integrar no Sergas?

Temos o compromiso da subdirectora de Saúde Mental, Almudena Díaz, de que o 1 de xaneiro de 2026 a Unidade será transferida ao Sergas. Agardamos que se complete a integración, porque as adiccións son un problema de saúde mental, unha enfermidade que debe ser atendida no Sergas, ao igual que de debe reforzar a atención sanitaria, que está saturada. 

Nestes anos cambiou o perfil da poboación que atende?

Levo desde 1985 traballando con persoas con problemas de adicción. Nos 80 e 90 as drogas eran das primeiras preocupacións da sociedade. Agora a percepción cambiou, ocupa o lugar trinta e tantos, como tamén mudou o perfil. Daquela, heroinómanos, e agora atendemos problemas de cocaína e alcohol, e algo menos cannabis, e adiccións comportamentais.