Broche de oro a tres días de exaltación popular

El último capítulo de la Reconquista volvió a dejar buen sabor de boca. Puestos de comida y artesanía se mostraron encantados con la afluencia en esta edición y constatan un incremento en el atractivo de la fiesta para los visitantes.

Carolina Sertal

Carolina Sertal

Con ayuda de varias integrantes de O Fiadeiro, una mujer cruzaba sobre el pecho un precioso paño morado de bordado artesanal que, sin duda, le daba el toque definitivo al traje de época que lucía para remontarse a 1809.

Choripán, baile y mucha fiesta en una Reconquista de Vigo a rebosar.

Marta G. Brea

Mientras sus compañeras atendían el puesto de complementos como paños, puchos o faixas, entre otros, Bego Martínez explicaba que «levamos tres ou catro anos co posto e funciona moi ben, tamén na tenda do Fiadeiro os días previos, porque a xente cada vez se está animando máis a vestirse, pero hai que facer moito traballo didáctico para que se vista acorde a época. En 1809 non existían tecidos de algodón estampado, senón que eran de la ou liño. Nós procuramos vestirnos axeitadamente para que se vexa».

Imagen destacada
Bego Martínez - O Fiadeiro

«Hai que facer traballo didáctico para que a xente se vista acorde á época»

Vigo pone hoy un broche de oro a tres jornadas de exaltación popular y el último capítulo de la Reconquista volvió a dejar un buen sabor de boca a pie de calle, tanto entre visitantes como entre responsables de puestos de artesanía y comidas. Fue así el caso de Ana Lores, quien no dudó en abrir su mercería en domingo para continuar dando salida al importante volumen de trabajo de las últimas semanas: «Este ano deu moi bo resultado, hai interese por vestirse, cada vez a xente ten máis ganas. Teño aberto noutras festas e tamén tiven algún posto, pero nas semanas previas nos aumenta moito o traballo».

Imagen destacada
Ana Lores - Mercería Crespo

«Hai interese por vestirse, cada vez a xente ten máis ganas»

Al igual que a Ana Lores en su mercería, Lucía Moreiras apenas tenía un minuto libre en su puesto de venta de rosquillas y churros del Paseo de Alfonso, asegurando que «estivemos a tope dende o primeiro día. Levamos montando posto dende hai 23 anos e cada vez vén máis xente. A Reconquista é única».

Imagen destacada
Lucía Moreiras - Churrería

«Estivemos a tope dende o primeiro día; a Reconquista é única»

Y es que el atractivo de esta cita viguesa es innegable y prueba de ello son integrantes de asociaciones de música tradicional como Brincadeira, Trubisquiña ou Queiroa, de Santiago, Vimianzo y Sada, respectivamente, que tras asistir el año pasado por primera vez, no han dudado en repetir: «É moi positivo ver o asociacionismo da cidade nesta festa. Está moi ben organizada», destacaron.

Imagen destacada
Trubisquiña, Brincadeira, Queiroa - Asociaciones

«É moi positivo ver o asociacionismo da cidade nesta festa»

Asimismo, también es una cita interesante para artistas de calle como Laura Naveira que, tras más de una hora de maquillaje y preparación, indicaba que «levo moitas anos vindo, viñen como malabares de lume e levo tres anos como estatua vivente. É unha festa moi recomendable e os veciños implícanse moito».

Imagen destacada
Laura Naveira - Estatua viviente

«Viñen con malabares de lume e levo tres anos como estatua»

¿Y qué le parece a los vigueses? Mientras degustaban un choripán, Eva, Marta, Manuel, Manoli y Cecilia apuntaban que «é boa idea ampliar a festa cara o Paseo de Alfonso porque no Casco Vello as rúas son estreitas».

Imagen destacada
Eva, Marta, Manuel, Manoli e Cecilia

«É boa idea ampliar a festa cara o Paseo de Alfonso»

Más música popular, más personas de época e información sobre cómo vestirse correctamente, son para ellos los deberes pendientes.

Tracking Pixel Contents