Broche de oro a tres días de exaltación popular
El último capítulo de la Reconquista volvió a dejar buen sabor de boca. Puestos de comida y artesanía se mostraron encantados con la afluencia en esta edición y constatan un incremento en el atractivo de la fiesta para los visitantes.

Último día de Reconquista viguesa / Marta G. Brea
Con ayuda de varias integrantes de O Fiadeiro, una mujer cruzaba sobre el pecho un precioso paño morado de bordado artesanal que, sin duda, le daba el toque definitivo al traje de época que lucía para remontarse a 1809.

Marta G. Brea
Mientras sus compañeras atendían el puesto de complementos como paños, puchos o faixas, entre otros, Bego Martínez explicaba que «levamos tres ou catro anos co posto e funciona moi ben, tamén na tenda do Fiadeiro os días previos, porque a xente cada vez se está animando máis a vestirse, pero hai que facer moito traballo didáctico para que se vista acorde a época. En 1809 non existían tecidos de algodón estampado, senón que eran de la ou liño. Nós procuramos vestirnos axeitadamente para que se vexa».
Vigo pone hoy un broche de oro a tres jornadas de exaltación popular y el último capítulo de la Reconquista volvió a dejar un buen sabor de boca a pie de calle, tanto entre visitantes como entre responsables de puestos de artesanía y comidas. Fue así el caso de Ana Lores, quien no dudó en abrir su mercería en domingo para continuar dando salida al importante volumen de trabajo de las últimas semanas: «Este ano deu moi bo resultado, hai interese por vestirse, cada vez a xente ten máis ganas. Teño aberto noutras festas e tamén tiven algún posto, pero nas semanas previas nos aumenta moito o traballo».
Al igual que a Ana Lores en su mercería, Lucía Moreiras apenas tenía un minuto libre en su puesto de venta de rosquillas y churros del Paseo de Alfonso, asegurando que «estivemos a tope dende o primeiro día. Levamos montando posto dende hai 23 anos e cada vez vén máis xente. A Reconquista é única».
Y es que el atractivo de esta cita viguesa es innegable y prueba de ello son integrantes de asociaciones de música tradicional como Brincadeira, Trubisquiña ou Queiroa, de Santiago, Vimianzo y Sada, respectivamente, que tras asistir el año pasado por primera vez, no han dudado en repetir: «É moi positivo ver o asociacionismo da cidade nesta festa. Está moi ben organizada», destacaron.
Asimismo, también es una cita interesante para artistas de calle como Laura Naveira que, tras más de una hora de maquillaje y preparación, indicaba que «levo moitas anos vindo, viñen como malabares de lume e levo tres anos como estatua vivente. É unha festa moi recomendable e os veciños implícanse moito».
¿Y qué le parece a los vigueses? Mientras degustaban un choripán, Eva, Marta, Manuel, Manoli y Cecilia apuntaban que «é boa idea ampliar a festa cara o Paseo de Alfonso porque no Casco Vello as rúas son estreitas».
Más música popular, más personas de época e información sobre cómo vestirse correctamente, son para ellos los deberes pendientes.
- Un arquitecto pagará 295.000 euros a un cliente por no avisarle de que la finca que compró en Toralla no es edificable
- El legado de una casa de Vigo okupada tres años: «No dejaron ni los recuerdos»
- Una playa de Galicia se cuela en el ranking de las 50 mejores del mundo en 2025: es la única de España en la lista
- El ganadero que perdió 22 vacas fulminadas por un rayo: «Habrá que seguir; es lo que sé hacer y llevo así toda la vida»
- Peregrinaje contra el alcoholismo: «Creía que iba a las discotecas a bailar, pero iba a beber para tener esa chispa»
- Octogenarios vigueses, «tirados» en Pontevedra de madrugada por el Imserso: «A esas horas no hay ni trenes ni buses para trasladarse»
- Se hace pasar por su nuera y escapa en una carretilla al estar trabajando cuando no debía en un aserradero de Nigrán
- El mayor parque acuático de Galicia desvela la fecha de apertura