Paul Weller entre nós
Para alén das etiquetas

PAUL WELLER EN EL AUDITORIO MAR DE VIGO DENTRO DEL FESTIVAL UNDERFEST. / JAVIER TENIENTE
V. Neira
Veu Paul Weller tocar a Vigo e, claro, un non podería aturar a idea de saber de tal acontecemento e non verse alí, nunha primeira fila á espera de escoitar, aínda que nada mais fosen media ducia de cancións dos sempre amados The Jam.
Aconteceu o pasado sábado, 16 de setembro, no Auditorio Mar de Vigo e dentro da programación do Underfest, festival que aposta por traer á cidade olívica artistas ben recoñecidos do panorama musical alternativo, cando o The Modfather saíu ao escenario con inmaculado pantalón branco a xogo co seu cabelo, telecaster en man e unha aparente, e fantástica, forma física asemade da súa incrible e, por suposto, que agardada boa forma musical. Alí demostrou o que é, máis aló de etiquetas, de lendas setenteiras, caravanas de vespas e parkas de cor aceituna coas mangas cargadas de parches de dianas mod e bandeiras inglesas: Weller mostrouse coma ese músico e compositor talentoso cargado de detalle, de arranxo certeiro e tremendo oficio musical. E é que Weller foi e é moito máis que un dos emblemas do 77, do punk británico de etiqueta negra, moita clase e indubidable formación en músicas que ían moito para alén das que se propoñían no lugar e no momento. Así foi bandeira duns The Jam rompedores, inesquecibles e imprescindibles, pero tamén o foi despois duns The Style Council onde a súa progresión estilística continuaba a non deixarse encerrar en marcos demasiado evidentes e determinados. Así ata o día de hoxe, convertido en referencia viva dunha música británica que, aínda e afortunadamente, moitas veces convida a unha escoita gozosa e reflexiva e a aprender que, para alén das modas, as boas cancións sempre teñen cabida, incluso nunha escena actual ás veces tan terriblemente oca e superficial.
Paul Weller continúa sacando discos novos a cada pouco, continúa construíndo cancións sumamente orgánicas e continúa rondando ese retrouso non sempre obvio pero sempre evocador e cargado de enerxía popeira, eléctrica e rockeira. Igual no concerto non escoitamos demasiado os Jam ou tal vez era precisamente todo o espírito Jam o que alí cargou a atmosfera de algo tan especial como inusual. Cunha saúde vocal tamén extraordinaria e con toda esa tan intanxible sensibilidade musical que ao cabo sempre é quen de remover algo nos máis adentros da audiencia que está a escoitar. Todo pousado sobre a idea básica, e a luminosidade, do pop menos adulterado pero que se deixa arrolar de vez por pinceladas funk, e incluso blues, para ir debullando un repertorio onde a aposta polo presente creativo do músico foi a pedra fundamental dun deses concertos que abofé gardaremos como alfaia e como clase maxistral dun mestre ao que semella quedarlle aínda moita corda e moito que contar.
Igual como grande pega comentar con moita mágoa a pouca xente nova que se vía no concerto e que non deixa de evidenciar esa crebadura xeracional tan evidente e tan aparentemente complicada de suturar. “Pérdeno eles!”, comentaba algún “pureta” no ambigú do auditorio ao remate do concerto aínda co corazón apretado entre certo ataque de nostalxia e moita emoción pola experiencia do vivido.

Desde Bueu, The Skarnivals / Cortesía do grupo
Préstamos a música, préstanos o seu carácter lúdico e tamén esoutro emocional que é quen de apretarnos o corazón e facernos entrar en estados de máxima ledicia, ou incluso de tristeza e efervescencia, cando unha canción se fai xigante e está tan ben armada que nos escarabella ben dentro mentres a escoitamos.
Hoxe falamos dunha desas cancións que van directas a ese lugar do que falamos e que chegou co seu videoclip para celebrar, o pasado 21 de setembro, o Día Internacional do Alzheimer. Ese día o grupo de Bueu The Skarnivals publicaron na súa canle de youtube “Anhelos no ar”, unha peza que nos sensibiliza co problema do Alzheimer, das persoas que o sofren e das familias que conviven con el. Compromiso humano, social e, ademais, inspirador e cargado de esperanza para facer deste mundo un sitio mellor. “Son, fun, serán e serei, non polo que sei, polo que ti sabes que somos, e hasme cantar outra vez, a través destes ollos que fraguan anhelos no ar...”. Hai veces que a música é moito máis que música e a escala de valores humanos propoñen territorios tan necesarios que merecen toda a nosa a atención.
Alén diso, esta acción vén acompañada do lanzamento dunha camiseta conmemorativa e solidaria que pode comprarse a través da web do propio grupo na sección merchandising e ademais todos os fondos recadados irán destinados a Fagal (Federación de Asociacións Galegas de Familiares de Enfermos de Alzhéimer e outras demencias). Ben polos Skarnivals
Suscríbete para seguir leyendo
- Un iceberg 11 veces más grande que Vigo atraviesa un caladero gallego y amenaza con impactar contra las Georgias del Sur
- Muere el icónico presentador Xosé Manuel Piñeiro
- De ganar el bote de Pasapalabra a ocupar un alto cargo en el Ministerio de Interior
- Conmoción en la Policía Local de Vigo: «Se nos ha ido la sonrisa eterna»
- Detectados seis casos de cáncer de cérvix en el área sanitaria tras testar a más de 22.000 mujeres
- La despedida de Ion Aramendi en 'Reacción en cadena': «Gracias por todo»
- Detenido el capitán de un pesquero gallego por esclavitud a bordo
- El temporal deja ya vientos de casi de 180 km/h, vuelos desviados y más de 600 incidencias en Galicia