Mentiras e mentirosos

Ai, Deus! Que tempos máis convulsionados e revoltos nos tocou vivir, e menos mal que o podemos contar, o que significa que aínda seguimos por aquí a pesar dos virus e as pandemias. Francamente, dígolles que eu nunca pensei que chegaría o día no que vira o que estamos a ver e escoitar unha e outra vez.

Mentiras, mentiras e máis mentiras. Deformación da realidade, manipulación da historia, control absoluto dos medios de comunicación que deixaron hai tempo de ser públicos para quedar todos nas mans de grupos económicos de presión e intereses máis ou menos privados, total, a mesma leria, porque ao final as democracias occidentais nas que impera o patrón monetario do deus dos beneficios, os cartos doados e as grandes fortunas, é o que teñen. Manda o que manda: por suposto, a estabilidade do negocio e os beneficios.

Hai anos resultaría impensable supor que un grupo empresarial que controla bens de primeira necesidade como é a enerxía eléctrica ía botarlle un pulso, e seguramente gañar, a todo un país e un goberno. Tampouco ninguén podería imaxinar unha mesa de diálogo para falar do que non é legalmente posible. Aínda que hoxe en día a legalidade faise a golpe de decreto lei pola vía de urxencia, e todos tan contentos, en tanto o tema pasa de tribunal en tribunal ata esgotar a todo deus e deixar se ser noticia de interese e urxencia, cando o Constitucional emite o seu fallo.

Quen pensou que unha presidenta de comunidade ía chamar “niñatos” aos da executiva do seu propio partido e revolverse contra eles? Alguén recorda xa aquel famoso “Non é non... fago as maletas e bótome ás autoestradas, a patear pobos e vilas e empezar de cero”?

Vivimos días nos que mentimos todos, de arriba abaixo. Manipulamos a historia a gusto de cada quen, e reescribimos os libros segundo o pensamento e necesidade de quen presente ou represente a lección. Representamos un papel, un rol preestablecido e finximos unha vida e unha independencia e liberdade ilusorias, porque nos convén non mergullar no desencanto.

A falsidade, a mentira consentida, as medias verdades, o si pero non, o onde digo quero dicir que dixen Diego, volveuse o santa santorum dos nosos representantes e tanto ten que sexan de esquerdas, de dereitas ou de centro, porque estes bailan a yenka mellor que o cha, cha, cha.

Isto cheira cada vez mais á máxima do xenio da manipulación do réxime nazi durante a segunda grande guerra, Joseph Goebbels: “Unha mentira mil veces repetida, remata por se converter nunha media verdade”. Velaí a orixe das fake news dos nosos pecados que mergullan polas redes en busca de incautos que caen conscientes ou inconscientemente no seu burato.

Ai, Deus!

Suscríbete para seguir leyendo