Tradicións Populares

A romería das Pascuillas, a gran romaxe do Condado-Paradanta

A Cañiza acolleu unha das máis numerosas Romaria das Pascuas menores | Houbo 10.000 persoas

As imaxes baixan en procesión nas pascuillas.   | // ANXO GUTIÉRREZ

As imaxes baixan en procesión nas pascuillas. | // ANXO GUTIÉRREZ

A Cañiza

A romaría de As Pascuillas é unha das celebracións relixiosas máis populares de Galicia. O pasado luns celebrouse coa presenza de sesenta e seis parroquias do sur da provincia de Pontevedra pertencentes á Diocese de Tui-Vigo e unhas 10.000 persoas.

A esquerda unha imaxe pasa por diante da igrexa no Santuario. A dereita as imaxes están sobre pedras a hora da misa.   | // ANXO GUTIÉRREZ

A esquerda unha imaxe pasa por diante da igrexa no Santuario. A dereita as imaxes están sobre pedras a hora da misa. | // ANXO GUTIÉRREZ

Antes de saír o sol, as parroquias iniciaron a súa marcha —nalgúns casos a pé— para chegar ao santuario antes das dez da mañá. Desde puntos distantes como Cabeiro (Redondela), Chenlo (O Porriño) ou Estacas (Fornelos de Montes) ou máis próximos como San Pedro de Batalláns (As Neves) ou Mouriscados (Mondariz), as distintas comitivas chegaron a tempo para o recibimento e a misa solemne presidida este ano polo bispo Antonio José Valín.

A romería das Pascuillas, a gran romaxe do Condado-Paradanta

A romería das Pascuillas, a gran romaxe do Condado-Paradanta

As marchas a pé por carreiros e camiños veciñais, coas imaxes en andas todo o tempo ou en tractores adornados, romperon o silencio do alba en todas as direccións desde o santuario. De lonxe os foguetes sinalizaban a presenza de cada unha das comitivas sobre o territorio, mentres se achegaban.

O reitor do santuario, Javier Alonso Docampo, foi anunciando cada unha das parroquias tras chegar e que procedían a realizar a saudación de chegada, a través dun rito ancestral no que se tocan as cruces parroquiais e as imaxes principais, nunha especie de saúdo e autorización de participación.

Unha vez permitida a entrada pola anfitrioa, as imaxes colócanse sobre grandes pedras de granito ata a hora da procesión, tras a que xa se producen a despedida con outro rito semellante.

Segundo algunhas das persoas responsables de comitivas, a romaría deste ano reuniu a moito máis público que noutras ocasións e terminou sen incidentes a pesar da gran calor, lamentando só algún mareo.

Ademais da relixiosidade, a romaría ten unha importante compoñente lúdica. Ás marchas incorpóranse peregrinos e peregrinas que gozan do contacto coa natureza e posteriormente participan nos comidas campestres ou na degustación de todas as viandas da festa como polbo, carne ou caldeiro ou churrasco, entre outros. Os postos esténdense a través do santuario e principalmente preto da igrexa onde os asistentes páiranse a comer coa súa familia e amigos tras a procesión. A forte calor fixo que moitos dos asistentes comprasen chapeus nos postos

A nivel relixioso, a romería celebrase o luns de Pentecostés. É tamén coñecida como romaría de pascuas menores ou romaría de primaveira, non só por coincidir na súa celebración co inicio desta estación, senón porque as flores e os froitos son os principais adornos da festa.

O domingo de Pentecostés comezan os actos relixiosos de preparación da romaría: a novena, as misas, as confesións etc..

O rector do Santuario describe a chegada das imaxes: «Os mozos da parroquia sosteñen o pendón, o estandarte, a cruz da parroquia e a sacra imaxe da Virxe do Rosario e irán dando a benvida a cada procesión que entra no recinto do santuario. O rito de benvida é ancestral. Trátase de cruzar e inclinar reverentemente por tres veces a cruz, o pendón e o estandarte cos respectivos que chegan de cada parroquia. O mesmo fan os portadores da imaxe do Virxe do Rosario que saen ao encontro dos carrexadores de cada imaxe visitante facendo tres xenuflexións diante eles e abrazándoos cando se atopan.Trátase dun acto propio da Idade Media, que sobreviviu moitos séculos e que aínda hoxe enche de bágoas os ollos daqueles que veñen en peregrinación», explica.

Cada ano unha parroquia visitante fai as ofrendas á Virxe da Franqueira, que adoitan consistir en produtos típicos da localidade que simbolizan valores como a paz, o amor, a fraternidade e sobre todo o respecto e o mantemento dunha tradición moi antiga que unha vez ao ano revive.

Tracking Pixel Contents