Carlos Losada Galiñáns naceu en 1966 no Brexo (Cambados). Na actualidade traballa en Santiago na compañía Teatro Cachuzo, e o martes foi nomeado gañador do premio Manuel María de literatura dramática infantil pola súa obra "Game Over". Este galardón é concedido polo Igaem (Instituto Galego das Artes Escénicas e Musicais) e daralle a oportunidade a Losada de publicar o seu primeiro libro.

- ¿Gañar un premio literario é a única maneira de darse a coñecer un autor teatral?

- Agora mesmo si, é a única maneira de publicar o que escribes. E levar a escena os textos de autores galegos non publicados tamén resulta moi complicado.

- ¿Esa circunstancia motiva que a "soidade" dun autor teatral sexa aínda máis dura que a dun novelista ou dun poeta?

-Imaxino que o deles tamén debe ser un longo camiño polo deserto. Pero no caso dos que escribimos teatro a verdade é que si que é unha travesía polo deserto moi longa. A veces ata che parece que estás tolo.

- ¿Sempre escribiu en lingua galega?

-Desde que empecei no instituto si, porque a relación entre o que escribes e como o escribes ten moito que ver contigo.

-E estando tan complicado o panorama editorial galego, ¿non sentiu a tentación de escribir en castelán para probar sorte en Madrid ou Cataluña?

-A tentación si que a tiven, e algunha vez si que teño traducido algunha obra miña ó castelán para probar sorte en concursos. Pero sempre escribo en galego, porque procuro falar de temas de agora e de xente de aquí.

- ¿Que significa entón acadar un premio como o Manuel María?

-Por un lado é coma se che demostrase que non estás tan tolo. A min deume moito alivio e quitoume moitos medos, porque notas publicamente que fas algo que ten sentido.

- ¿O teatro está condenado a ser un arte minoritario ou pódese chegar a máis público?

-Eu creo que o arte en xeral, e o teatro en concreto, non vai ser nunca de masas. Pero o que si se pode facer é que sexa popular, levándoo ós colexios e facendo unha programación nos concellos. Facer teatro dende a base é vital.

- En Cambados hai certa tradición teatral. ¿Será posible ver nun futuro unha compañía profesional, ou é moi difícil nunha vila pequena?

-Vivir do teatro é difícil en calquera sitio, porque eso depende moito dos apoios institucionais. Dá igual onde esteas, aínda que é máis cómodo en cidades como A Coruña ou Santiago porque estás con máis xente que fai teatro e non te sintes tan só.

- Fale de "Game Over".

-A obra xurdiu como un divertimento pero logo foi tomando corpo. É un divertimento para rapaces que vai sobre a relación entre os nenos e os xogos de ordenador. Para min o que é malo neso é o abuso.