E isto é Caxade

Porque E isto é o amor, (Discos da Máquina, 2016) , era agardado por moitas persoas con entusiasmo, despois do suceso d'A dança dos moscas, (Discos da Máquina, 2013). Había curiosidade por saber cara a onde e como evolucionaría o proxecto que naceu dunha tríade de videocreacións do propio Alonso Caxade que bateron en nós con dozura mais tamén con contundencia contra o ano 2012. Dozura no seu son, unha sorte de indie-folk de cerna tradicional e baseado no acordeón de Alonso Caxade. Contundencia nunhas letras que desde a ironía ofrecían unha análise surrealista e certeira da nosa sociedade. A boa acollida destes vídeos deron azos para continuar e o que era un proxecto persoal converteuse nunha banda na que ventos, acordeón e percusión fabricaban un pop minimalista nado directamente da nosa música tradicional, nun camiño que asemade comezaron transitar tamén Guadi Galego ou Davide Salvado, arrimándose quizais máis ao pop, no caso de Guadi, e ao trad, no caso de Davide.

Este segundo disco de Caxade continúa a camiñar, con moito criterio, por ese novo vieiro do pop made in Galiza alimentado directamente desde a tradición. Estas novas propostas veñen ampliar o abano da música popular galega e, ao carón doutras debedoras do pop máis convencional nas súas múltiples vertentes, como Poetarras, Chicharrón ou os máis veteráns Ataque Escampe, certifican que os violentos anos dez están a ser os de consolidación do pop do país. Porén, Isto é o amor non é en absoluto un "copia e cola" do seu traballo de estrea e dá resolto con eficacia a complexa ecuación de manter a identidade propia e ao mesmo tempo evolucionar. Así, para os que escoitamos e reescoitamos A dança das moscas até a saciedade, rechama en primeiro lugar a importancia que gañaron as percusións e mais a incorporación dos sintetizadores. Semella que Caxade quería deixalo claro desde o principio, velaí a escolla de "O homem bala" para abrir o disco, alicerzada precisamente en sintetizadores e percusión e na que non aparece o sinal de identidade da banda, o acordeón, pero que remata por ser -alén dun dos puntos álxidos do disco- quizais a máis "caxadiana" de todas as cancións. Segue despois un ronsel de fermosas cancións, "Nábia", "Colesterol", "Sanduicheira",?, todas elas sinxelas, agudas por momentos nas letras, sempre sutís e con interpretacións diversas aínda que probablemente menos reivindicativas ca na estrea -de obviarmos "Indepence day"-, arroladas na música acougante e ensoñadora que é marca da casa. Iso si, máis diversa, con máis matices, co engadido da electrónica e cuns ventos con máis peso nas melodías.

Gravado e mesturado de volta no Estudio A Ponte de Roxos, mais só por Tomás Ageitos que fixera tándem nestes labores n'A dança das moscas con Marcos Paino, o disco pódese escoitar na rede, na web da súa discográfica, www.discosdamaquina.com, ou no propio bandcamp do grupo. E tamén pode ser gozado ao vivo, pois Caxade continúa coa xira de presentación do traballo que arrancou en Compostela en maio. Así, estarán no Clavicémbalo de Lugo este sábado 4, para parar despois no Aturuxo de Bueu, en Rianxo e mais en Vilagarcía, ademais de Toulouse, en Francia, neste mes de xuño que vimos de comezar.

A estrea de Sonia Lebedynski

• Sonia Lebedynski vén de apresentar o seu primeiro disco en solitario, unha outra interesante proposta da música popular galega, que soou o pasado venres 26 de maio no Teatro Principal de Compostela, despois da première en Boiro, onde a artista mora, o pasado 8 de maio.A que fora voz de Fía na roca comeza andaina en solitario, despois de colaborar nos últimos anos en diversos proxectos enfocados ao público infantil. Faino cun disco onde teñen cabida, nas súas propias palabras, as músicas que foi atopando na súa traxectoria musical. Así, a música tradicional e folc teñen un peso importante, mais tamén o funk, o pop e nomeadamente a música brasileira, non en van o "brasilego" Sérgio Tannus é peza importante neste novo proxecto, tanto na dirección musical do disco coma formando parte da banda que acompaña a Lebedynski, xunto a Carlos Freire (percusións), Roberto Comesaña (piano e acordeón), Martiño Domínguez (saxo tenor e barítono), José Manuel Díaz (baixo), Manuel Paino (trompeta) e Jose Luis Miranda (trombón). Para alén destes músicos, o traballo contén tamén a achega de diversas colaboracións de importantes nomes da nosa música, como Xosé Lois Romero, Guadi Galego, Uxía e Óscar Losada, en letras, músicas e arranxos.Despois da festa de presentación en Boiro e do concerto do Principal de Compostela, Lebedynski ha comezar xira para levar o seu disco de estrea por Galiza. Porén, aínda non hai datas publicadas para podernos gozar ao vivo co disco -xa dispoñible para a escoita na web sonialebedynski.com- e só podemos engadir o que a propia artista lles vén dicindo a quen preguntan por datas nas redes sociais: permanezan atentas á web.