El sector crítico con Xosé Luís Méndez Ferrín, que forzó la dimisión del presidente de la Real Academia Galega (RAG), apuesta por "unha executiva que sexa integradora", con el fin de evitar que "un bando ou sector se impoña ó outro", y un presidente "carismático que poida conectar coa sociedade", destaca Henrique Monteagudo.

A pesar de que reconoce que "aínda está todo moi verde, porque pasou pouco tempo e haberá que falar moito entre os dous sectores", con el fin de lograr una solución de consenso, Monteagudo considera que podrían cumplir esa función Xesús Alonso Montero, Andrés Torres Queiruga, Salvador García Bodaño, Ramón Lorenzo, además de Manuel Rivas y Margarita Ledo.

Monteagudo admite que sería "estupendo" que pudiera asumir el cargo Xosé Neira Vilas, "pero agora a saúde frouxéalle moito, igual que a Luz Pozo Garza".

Lo deseable para Monteagudo sería optar por una persona que "non sexa discutible por ninguén", tras comprobar que "as feridas seguen abertas". Destaca que el último pleno de la RAG fue "moi correcto, pero vexo que no entorno de Ferrín están aínda moi doídos. Mentres non se descabalguen do disparate da conspiración e da traición?Aí hai un pouco de bloqueo emocional".

Rosario Álvarez Blanco sería la candidata ideal para los críticos, pero difícilmente aceptable para los académicos que sintonizan con la ejecutiva saliente, por el desgaste que tuvo durante la crisis. El cargo le vendría "como anel ó dedo", porque acaba de dejar la dirección del ILG y permanece como vicepresidenta del Consello da Cultura Galega y profesora de la Universidad de Santiago.

A pesar de que todavía no se han repuesto del mazado que les supuso la dimisión de Xosé Luís Méndez Ferrín y por lo tanto no se han posicionado, miembros del sector afín al expresidente adelantan que estarían dispuestos a apoyar la candidatura de Manuel Rivas, al que consideran "un gran escritor e unha boa persoa".

Pero Henrique Monteagudo, a pesar de que fue la persona que lo citó en primer término, acaba matizando: "Para a presidencia Manuel Rivas non, porque é demasiado novo. Podería formar parte da directiva. O ideal sería que fora unha persoa xubilada, porque require moito tempo para ir a actos. Se ten un traballo, imposible; tería que pedir a excedencia".

A pesar del protagonismo que asumió durante la crisis, Henrique Monteagudo confiesa que no se ve a sí mismo como presidente de la RAG, "en ningún caso", porque "son a persoa máis nova en idade do pleno, acabo de entrar na RAG e francamente considero que sería unha cousa disparatada que me elixiran presidente; iso non sería fácil de entender para ninguén".

Darío Xohán Cabana, todavía dolido por la refriega, se limita a indicar: "Do mesmo xeito que eu non filtro as deliberacións dos plenarios nin as ordes do día, non vou a opinar publicamente sobre quen debe ser o próximo presidente da RAG".

Sin embargo, este sector rechaza de plano el programa que ha expuesto como "desexable" Xosé Luís Franco Grande, consistente en que la RAG se integre en un organismo único, junto al Instituto Ramón Piñeiro y el Consello da Cultura Galega, que atribuyen a la estrategia marcada por el "novo piñeirismo". Y destacan que esa fue la razón por la que Ferrín dijo que la Academia estaba en peligro, cuando dejó el cargo, al ver comprometida su independencia.