Alá polo ano 70, Liza Minnelli cantaba iso de que a vida é un cabaret. Hoxe, xa non o é, porque agora, “Life is a Paripé”, segundo a compañía de teatro Obras Públicas. O seu novo espectáculo, que leva por título tal lema, non chega a ser un musical como o foi Cabaret, pero tampouco é teatro tradicional. Iolanda Muiños, César Goldi e Carlos Mosquera, Mos, unen música, teatro e “cachondeo” para lograr un show 100% paripé. Hoxe actuarán no Barriga Verde a partir das 22.00 horas. A entrada para gozar dun espectáculo tan singular custa 4 euros.

-¿Como nace Obras Públicas?

-É unha compañía moi nova, pois tan só levamos traballando xuntos dende principios de ano. Eu son de Narón, ao igual que Iolanda, coa que xa traballara antes. César é de Santiago e nunca fixera nada con el, pero a verdade é que conxeniamos moi ben, non só a nivel de teatro, senón tamén de música.

-Porque o seu espectáculo non é só teatro...

-Non, o show vai moito máis aló. Sempre introducimos música dentro dos sketchs que facemos. Ás veces tocamos temas coñecidos, como pode ser “The Wall”, de Pink Floyd, pero cambiámoslle a letra e adaptámola ao que queremos contar nós. Aínda así tamén temos cancións compostas por nós. Porén, as obras son traballo de José Luis Prieto, que dirixe a compañía.

-Presentan “Life is a Paripé” como 33% música, teatro e cachondeo. ¿Que prefire?

-Sen dúbida, o cachondeo. A vida é realmente un paripé, porque do que dicimos ao que pensamos hai un mundo e nós queremos representalo nos escearios. O segundo sketch do espectáculo, “O reencontro”, fala precisamente diso. Trátase dunha parella de mozos que din unha cousa, pero realmente pensa outra, que o público escoita pero eles non. De aí que “Life is a paripé”.

-O espectáculo componse de 11 sketchs. ¿Son independentes entre si?

-Cada sketch conta cunha presentación determinada e trata unha cousa diferente, aínda que todos teñen un paripé. O que pretendemos é montar un espectáculo a modo de disco de vinilo, con 11 cancións diferentes. Non chega a ser un musical, aínda que a presenza da música é importante. Cada un temos tres monólogos, pero ademais, eu tamén toco a guitarra. Goldi fai o mesmo ao piano.

-¿Todo en clave de humor?

-Efectivamente. Todo o argallamos en clave de comedia, para facer rir a todo o público durante 75 minutos. Actuamos exclusivamente para que a xente o pase ben. Moitas veces identifican as obras teatrais como algo aburrido, pero o que nós facemos non ten nada que ver co teatro tradicional.

-Actúan en bares e en grandes escearios como o Salón Teatro de Santiago. ¿Con que se queda?

-Este espectáculo está pensado para este tipo de currunchos. Nos grandes teatros non quedaría igual, porque é un show para batallar. Por agora, tampouco pensamos en levar o espectáculo fóra de Galicia, posto que pretendemos queimar todos os proxectís aquí.