Dúas horas de traballo e unha maña especial para saber acuñar nun anaco de madeira a riqueza do patrimonio marítimo. Esas son as dúas claves que Roque Jueguen, José Luis Ordás e José Luis Parada utilizaron para sacar adiante unha exposición de 36 pezas que falan por sí soas.Galeóns, dornas e gamelas expóñense ata finais do mes de maio no centro sociocultural de Vilaxoán. Fano gracias ao agarimo da asociación de veciños que sempre os impulsou para que a súa arte fose dada a coñecer ao mundo.

A exposición inaugurada onte ten un corte moi distinto ao doutras mostras do mesmo sector coma Modelama. Esta ten voz propia, con autores da propia terra e con réplicas na súa maioría tomadas da vida real. E é que onte os propios autores reseñaban que dende moi novos Vilaxoán viviu do mar, cara o mar e para o mar e que por iso a mostra simboliza unha expresión da vida diaria de todos os veciños da zona.

O edil de Cultura, Xosé Castro Ratón, destacou que a de agora é unha oportunidade única de ver reunidas nun mesmo espacio todas estas pezas particulares dado que, en principio, a mostra non será itinerante e, polo tanto, non recalará en outro edificio municipal nos vindeiros meses.

Os autores de todas as pezas de arte explicaban que a confección de cada unha da maquetas é moi laboriosa e que, na súa maioría, o material utilizado é madeira de ameneiro ademais de corda, tea e algún elemento metálico. Segundo eles mesmos sinalaron onte, algunas están realizadas coa mesmas cuadernas que se utilizan na carpintería de ribeira.

Inda así, e pese a que case todas as embarcacións teñen a súa parella a tamaño real,outras moitos saíron da cabeza do propio artista, do seu imaxinario.

Con esta nova iniciativa cultural Vilaxoán mostra a riqueza patrimonial e marítima que posúe e que se concretiza tamén en asociacións desta índole que operan dende hai anos neste enclave arousano. De feito, o seu apego identitario é o que os fixo presentarse hai case dous anos á candidatura para convertirse na sede para o Encontro de Embarcacións Tradicionais, unha distinción que ao final foi caer a Muros. Pero eles seguen aí, loitando paso a paso pola cultura marítima e deixando pezas únicas e inigualables como as que estes días se poden ver no centor sociocultural vilaxoanés.