El futuro centro de día de Porriño entrará en funcionamiento a lo largo del próximo año 2009, según los cálculos que realiza la Vicepresidencia da Igualdade e do Benestar, que dirige Anxo Quintana.

El alcalde porriñés, el nacionalista Rául Francés, firmó en Santiago junto a otros 11 alcaldes de Galicia el convenio que pone a disposición de la Xunta los terrenos para la ejecucción del centro y en el que la Xunta asume la construcción. Con los nuevos centros la red gallega de centros de día suma ya 42.

La Xunta invertirá en el centro de día de Porriño en torno a los 800.000 euros y en el conjunto aprobado 10,4 millones de euros.

Un equipo de 85 profesionales atenderá cada centro, que a su vez se ocuparán de una población superior a las 400.000 personas.

El alcalde de Porriño, Raúl Francés, manifestó su satisfacción por la firma de este convenio para la construcción y cogestión del centro de día de Porriño, que se ubicará en la parroquia porriñesa de Torneiros. "A construcción do centro de día é unha vella demanda da sociedade porriñesa. A colaboración entre Concello do Porriño e Consorcio Galego de Servizos de Igualdade e Benestar vai permitir ao O Porriño dar un salto cualitativo nas súas dotacións sociais. A instalación deste centro de día vai repercutir positivamente no noso municipio, en especial nas mulleres, que adoitan ser as encargadas do coidado dos nosos maiores. A instalación deste centro, xunto co da galescola e a oficina de I+B vai axudar ao desafogo das familias e a conciliación da vida familiar e laboral da nosa veciñanza", afirmó Francés

Los centros de día del Consorcio se definen como centros gerontológicos socio-terapéuticos y de apoyo las familias que durante el día prestan atención terapéutica integral y plural a las personas mayores con dependencia o en grave riesgo de padecerla, promoviendo su autonomía personal, la actividad relacional y la permanencia en el contorno habitual.

Estos centros, según el alcalde de Porriño "impulsados desde a Vicepresidencia da Xunta de Galicia,convértense, de facto, nun recurso cuantitativa e cualitativamente inexistente até agora na realidade galega. Este recurso social é o mellor marco para a prática terapéutica coas persoas potencialmente usuarias e para o apoio ás familias coidadoras, promovendo a máxima que orienta todas as políticas sociais actuais neste sector, a do mantemento das persoas maiores".